Misschien

De eerste dag van 1985 strekt zich voor me uit. Het geboortejaar van mijn dochter en het sterfjaar van mijn moeder. Ik zit naast haar ziekbed en pak mijn breiwerk. Stilletjes brei ik verder aan een babytruitje.

„Ik vind het zo zielig dat je de hele middag naast mijn bed zit”, zegt mijn moeder onverwachts. Ik streel haar hand die steeds meer paarse vlekken vertoont, pak een flacon bodylotion en smeer haar armen in. „Ik ben graag bij je”, zeg ik zachtjes.

Prince scoort een hit met Purple Rain die ik altijd zal blijven associëren met het ploeteren over een dichtgesneeuwde snelweg om mijn moeder te bezoeken. De ruitenwissers kunnen de stuifsneeuw amper verwerken en Radio 3FM strooit met paarse regen.

Schizofrenie

Op de eerste dag van 2022 liggen leven en dood nog steeds dicht bij elkaar. Wat het voor mij anders maakt, is dat ik rouw om mijn springlevende dochter die lijdt aan een ernstige vorm van schizofrenie. Ik ga het achtste jaar in dat zij mij wiste uit haar leven. Als 8-jarig meisje vroeg ze mij ooit snikkend of ze verkeerd was geboren, in haar hoofd worstelend met de pestkoppen die haar het leven op de basisschool zuur maakten. Ze schreef een briefje aan Sinterklaas en vroeg hem te zorgen voor een andere school. Als dat niet zou lukken, wilde ze dood.

In 2021 sprak ze op mijn voicemail in wanneer ik nu eens dood zou gaan. Ze kon niet wachten om mijn graf onder te spugen. Mijn idealen over haar toekomst heb ik allang begraven. Mijn dochter is niet meer dat meisje van 8 jaar dat ik uit alle macht probeerde te beschermen tegen alle tegenslagen in haar leven. Haar demonen teisteren haar nog vaak, rammelen in psychotische periodes aan haar deur en krassen nagels van de duivel over afgebladderde verf.

Waakvlammetje

Maar diep in mijn binnenste is het waakvlammetje nog niet gedoofd. Misschien luidt 2022 het jaar in dat zij haar zucht naar cannabis of speed voorgoed weet te bedwingen. Misschien behoren psychotische periodes dan tot het verleden als ze Leponex, voor haar het beste antipsychoticum, blijft innemen. Misschien stelt de GGZ dan écht alles in het werk om de band met haar weer te herstellen. Misschien hebben zij hun mantra privacy dan voorgoed doorgekrast op het afvinklijstje.

Misschien kan ik mijn dochter dan eindelijk weer in mijn armen sluiten. Misschien is er dan geen misschien meer.