MAMIL

Ik hoorde de afkorting vorig jaar voor het eerst. Nieuwsgierig als ik was, heb ik het natuurlijk op Google opgezocht. En wat bleek: mijn lieftallige aanstaande ex is het.

Zelfs in mijn vriendenkring en, naar ik mag aannemen, ook onder mijn LI-connecties bevinden zich MAMILs in alle soorten en maten.

Het schijnt een invasieve inheemse soort te zijn, de MAMIL komt veelvuldig voor in groepen, maar ook solitair, meestal op de zondagochtend.

Staalharde billen

Voorzien van geavanceerde apparaatjes (want meten is weten), trapt de MAMIL zich in het zweet voor staalharde billen en kudo’s op Strava.

Stiekem vind ik de MAMIL best schattig én stoer: dat net te strakke pakje om die iets te grote buik, doorschijnend bij de bilpartij voor eenieder die zich achter de ver voorovergebogen MAMIL bevindt. Het bezwete, behelmde hoofd, schoenen die het lopen een koket getik geven.

Ik kan er lacherig om doen, maar als ik eerlijk ben, ben ik soms best jaloers zijn op de MAMIL. Hij zit namelijk waanzinnig goed in z’n vel in dat lycra.