De klok 25 jaar terug…

„Zeg papa, wat voor muziek luisterde je toen jij net zo jong was als ik?” „Waarom vraag je dat, mijn zoon?” „Omdat ik de muziek van nu maar stom vind, papa!”

„Toen ik zo jong was als jij, luisterden we naar Hakkûhbar. Gabbertje, de Supergabber. Gabber Piet, hakken en zagen. De Feestbeesten. Kakkertje, de Mosselman, Gabber Wijffie.”

Een paar video’s met stuiterende kale koppen verder. „Maar hadden jullie in die tijd geen arrenbie?” „Oh jawel, we luisterden naar I’ll Be Missing You van Faithful Eddy, Mo Money, Mo Problems van Biggy Boogie en Men In Black van Mr. Jones…” Er wordt een MECADO-cd’tje afgedraaid. Nog knap lastig, maar gelukkig biedt een via de usb-poort op de laptop aangesloten externe dvd-speler uitkomst. Zoonlief loopt de kamer uit.

Linda, Roos en Jessica

„Zeg mama, wat voor muziek luisterde je toen jij net zo jong was als ik?” „Waarom vraag je dat, lieverd?” „Omdat ik de muziek van papa uit die tijd maar stom vind, mama!”

„Toen ik zo jong was als jij, luisterden we naar Girl Power. Spice Girls, ‘2 Become 1’ en ‘Mama’. Linda Roos en Jessica, Wow, O Die 3…” Er wordt een zelf gebrand cd’tje opgezet. Nog knap lastig, want het kleinood is na al die tijd danig aangetast door disc-rot. Gelukkig bieden wat TMF-filmpjes op YouTube uitkomst.

„En naar wat voor films ging jij met pa?” „We gingen naar… eh, naar de filistijnen. De Ratsmodee.” Dochterlief loopt de kamer uit, waarschijnlijk om te googelen op die twee begrippen. De zoektocht naar een bios genaamd De Ratsmodee bleek tevergeefs, maar dat andere is zo te zien een Nederlandse versie van The Flinstones.

Barbie Girl

„Ik dacht dat ik indruk maakte met hardcore en r&b. En aan Barbie Girl ben ik nog niet eens toegekomen!” „Tja, had ik Anouk maar opgezet…” „Volgens mij heb je Anouk tegen mij opgezet!” „Dacht je nou echt dat ik onze dochter tegen jou op zou zetten?”

[…nobody’s wijffie…]

De kinderen keren terug in de woonkamer. In koor: „JULLIE MUZIEK IS PAS ECHT KLOTE!”

[…misschien had ik de filmtitel maar niet moeten censureren…]

En toch… soms zou ik willen dat het weer 1997 was. Toen we accepteerden dat we met sommige virussen moesten leren leven. Toen we nog gewoon konden lachen om al die onzin die in de hitlijsten stond. Toen we zelf onze bierviltjes maakten van opneembare cd’s van de Media Markt. Toen we nog geen sociale netwerken hadden om op andermans mening in te hakken en die door te zagen. Toen we nog geen behoefte voelden ons land Naar De Klote te helpen.