I love boardgames

Er is een bergtop in de Franse Pyreneeën, genaamd Pic de Bugarach, en dat is een landingsbaan voor UFO’s. Ze zijn er nooit gezien, maar de mensen die daar wonen geloven erin.

In 2012 streek daar een groep mensen in het dorp neer, die het einde van de wereld verwachtten mee te maken, geheel volgens de Maya’s. Dat gebeurde niet en nu zit die groep er nog. Ik vind dat machtig mooi, want terugkeren zou raar zijn. Toegeven is een groot iets. Hoe moet je familie, kennissen en vrienden onder ogen zien? Dus liegen ze onbewust een nieuw geloof voor ogen en hebben het zelf niet door. En dat doet de mens continu.

In het land van bedrijven is een nieuwe blufpoker gaande die grappig is. Als een jong iemand, onder de 35 jaar, gaat solliciteren voor een hoge functie, dan staat er standaard op zijn cv: I love boardgames. Daarmee willen ze aangeven dat ze een sociaal iemand zijn. Niet egoïstisch met hun mobiel spelen. Ik zou voor de grap een Mens-Erger-Je-Niet of Ganzenbord mee willen nemen om te kijken hoe ze reageren. Je zal zien dat ze niet weten waar ik het over heb, want dit staat standaard in cv’s. Het is een trend anno 2022. Ja, ik weet het, ik loop voor op de feiten. Altijd al gedaan.

Ware feiten, geen blufpoker

We zijn op deze wereld verschillend gemaakt om van elkander te leren. Het leven draait niet om winnen of verliezen, maar of je de juiste kaarten geeft aan een ander en een mooi spel speelt. Hoe kan je er zijn voor een ander? Hoe kan je iets betekenen? Maar kom wel met ware feiten en geen blufpoker. Ooit had ik een gesprek met een religieus persoon. Welk geloof doet er niet toe, maar zijn geloof liet het hem niet toe om in evolutie te geloven.

Ik vertelde hem dat mobieltjes ook telkens vooruitgang boekten en intelligenter werden. Maar toen vertelde ik iets dat voor hem te ver ging. Ik liet een foto zien van mijn huistelefoon en zei: „Weet je dat vroeger telefoons een draad hadden? Een staart, net als mensen?” Hij werd woedend en ik moest geen leugens verkopen. Die foto was f*cking nep. Lachwekkend vond ik het. En daarom huppel ik dus in mijn eentje en deel mijn eigen spel. Er is namelijk zoveel moois gedacht wat wij niet delen. Hink, stap, sprong en just smile! Erwin doet een beetje gek. Ja, ja, jaaa joh. Ik wel.