Afscheid

Helaas oh Hugo het mocht niet zo wezen
Vergetelheid en treurnis lonkt je toe
Je sloft straks naar de uitgang leeg en moe
Een laatste persco waar je voor mag lezen

Je was in het begin zo fris en fruitig
Met ziel en zaligheid ging je erin
Je had in deze eretaak zo’n zin
Je oogde energiek en sprak soms guitig

„Het virus was met ons nog lang niet klaar
Het loerde overal op nieuwe kansen”
Toen mochten we opeens met Janssen dansen
Dat was een mooi maar oliedom gebaar

Oh Hugo ijdelheid der ijdelheden
Jou past de schoen dus hou hem ook maar aan
Het was een martelgang soms deze baan
Gelukkig dat het leed nu is geleden

Dus Hugo, ouwe covid-fluisteraar
Je was een prachtig mikpunt om te dissen
Hoewel incompetent zal ik je missen
Ik wacht nu op een verse klungelaar