Wendy van Dijk – over de rug van autisten

Net als ik me afvraag waar Wendy van Dijk is gebleven, verschijnt ze ten tonele. Niet als het typetje Ushi, een Japanse journaliste die op humoristische wijze bekende buitenlanders interviewt en ze in de maling neemt. Dat mag niet meer, dat is stigmatiserend hoewel het satire is. Nee, Wendy kiest ervoor een beperkter talent van zichzelf aan te spreken: presentatrice. Samen met actrice Leonie ter Braak presenteert ze een datingprogramma: Cupido Ofzo. Maar die zijn er toch zat? Ja, maar niet voor mensen met een handicap, die je tegenwoordig ‘mensen met een beperking’ moet noemen.

Johnny de Mol heeft met zijn programma SynDROOM een paar jaar geleden zelfs de Gouden Televizier-Ring gewonnen, toen over de rug van kinderen met het Syndroom van Down.

Wendy heeft samen met Leonie andere doelgroepen: onder anderen autisten, of mensen met autisme zo u wilt. Deze mensen zijn beperkt in hun mogelijkheden om met mensen om te gaan, laat staan een relatie aan te gaan. Dat wordt dus hilarisch. En Wendy helpt graag. Om het inclusief en woke te houden, wordt er ook aan homo-daten gedaan. Levert toch weer een paar kijkcijfers meer op. Alles zonder gêne, die Leonie ook niet heeft: ‘Ik dacht een vriendinnetje te appen en vertelde dat ik een date had met een jongen. Ik schreef dat ik een schone onderbroek aanhad en condooms bij me had. Maar ik appte dat per ongeluk aan die jongen.’ Nou dat is hilarisch, dat hele pak condooms zal ‘Leo’ – zoals ze liefkozend wordt genoemd – erdoorheen gejast hebben, denk ik.

Zaterdag zat ik al vroeg in mijn pyjama (je moet je tenslotte wel inleven) naar Chantals Pyjama Party te kijken. Gepresenteerd door Chantal Janzen – die zie je anders nooit op televisie.

Ach… ik denk aan de tijd van ‘haartjes nat nog even op’, wachten op Hadimassa met Kees van Kooten en Wim de Bie, die later Het Gat van Nederland met hun satire kwamen opvullen, maar toch ook niet helemaal konden dichten. En natuurlijk met Ton van Duinhoven, die op onnavolgbare wijze een Chinees speelde. Mag niet meer. Of een robot; dat zal nog wel mogen anno 2021. Robots zijn niet zo achterdochtig, woke of inclusief. En hoe binair zijn ze eigenlijk?

Vader zegt vanavond niet ‘en nu naar bed’, en een kruik krijg ik niet mee. Zondag wel een uurtje uitslapen, niet vergeten de klok terug te zetten. Zondagavond ‘vla met lange vingers’.

Geluk kan toch nog heel gewoon zijn.