We zijn samen als een grote boom

De samenleving is veranderd en hierdoor zijn we wellicht zelf ook veranderd. Wat me wel verheugd, is dat ondanks dat alles nu anders is, “samen” nog wel altijd samen is.

Samen zal nooit veranderen. Dat woord is als een grote boom die zijn wortels diep heeft zitten en schaduw biedt op een hete zomerdag of beschutting op een gure herfstdag…

Ik denk dat juist in een maatschappij waar je nu min of meer gedwongen wordt afstand te houden, het belangrijk is te weten dat je er niet alleen voor staat.

Het is ook belangrijk dat je je eigen kracht blijft erkennen in deze grieperige samenleving. Het lijkt alsof iedereen ziek is en verkouden. Misschien moeten we wat meer vit C nemen en extra slapen.

Het beste zou een collectieve winterslaap zijn. Met zijn allen slapen, om te ontwaken op een prachtige ochtend. Een ochtend waarin we ons realiseren dat het allemaal een droom was.

We staan vrolijk op en gaan over tot de orde van de dag. De zon schijnt en werpt haar licht op de prachtige grote boom. Die takken heeft die reiken tot de hemel. Takken die heen en weer wuiven.

Deze mooie boom die symbool staat voor ons allemaal. We zijn er nog. We zijn gezond. We leven nog en we plukken elke dag. Laten we dankbaarheid uiten.

Laten we de handen in een slaan met gepaste afstand. Ons realiseren dat we altijd onze handen kunnen uitreiken naar elkaar, dat is nooit veranderd.

Laten we niet vergeten dat we onderdeel zijn van deze samenleving. We zijn samen.