Sommige leidinggevenden en managers profiteren van hun financiële verantwoordelijkheid

Een kleine aankoop van tientallen euro’s is maar een klein percentage in vergelijking met de aankopen van duizenden euro’s die gedaan worden door een grote organisatie, of beter gezegd, door de vertegenwoordiger van het bedrijf die haar financiële zaken beheert. Daarom gaat de belastingdienst niet kleine bonnetjes uitpluizen, terwijl het bedrijf miljoenenomzet maakt, maar focussen op de bedragen die van materieel belang zijn. Het is een vervelende ervaring en een moeilijke positie voor de werknemers die van hun manager bedragen verkeerd moet boeken, vooral als het een terugkerend patroon is.

Een zelfverzekerde, dominante manager die zijn werknemer vertelt dat hij zich geen zorgen hoeft te maken over een klein bonnetje van 75 euro, waar naast de gebruikelijke bedrijfsbenodigdheden ook persoonlijke aankopen op staan vermeld, is een realistisch scenario. De manager zegt vervolgens dat het verrekend wordt en dat het verder in orde is. Hoe zit het met de managers die tegen hun medewerkers zeggen dat ze geen tijd moeten verspillen aan het muggenziften en zich moeten concentreren op de meer belangrijkere zaken? Sommige leidinggevenden liegen zelfs tegen hun personeel over de aankopen, door te zeggen dat het bedrijf onderhoud nodig heeft, terwijl het bedrijf in werkelijkheid de renovatie van hun huis financiert. Medewerkers die vermoeden dat het niet juist is, zullen bijvoorbeeld bang zijn om er iets van te zeggen omdat ze niet weten wat de gevolgen zijn. Door de overtuigingskracht van hun leidinggevende twijfelen ze ook in hoeverre hun vermoedens kloppen, terwijl ze het stiekem toch wel weten.

De oneerlijkheid die de werknemers ervaren bij het opmerken van de hypocrisie van hun leidinggevenden die hen micromanagen en iedere keer een verklaring eisen voor alles wat ze doen terwijl ze zelf van het bedrijf stelen, is terecht aanwezig. Toch weerhouden de machtsverhoudingen, angsten en andere redenen de medewerkers ervan om actie te ondernemen.

Hoeveel organisaties hebben te maken met werknemers die snoepen van de bedrijfsmiddelen? Wat is het totaalverlies als je optelt wat een bedrijf onterecht als bedrijfsaankopen boekt? Is het überhaupt mogelijk om schade te onderzoeken en te meten? Het is niet bekend.

Om consistentie in liegen te voorkomen, kan een intelligente manager hetzelfde gedrag vertonen wanneer hij zowel de leugens als de waarheid vertelt, waardoor het moeilijk wordt om hun bedoelingen te bepalen. Dan heb je de werknemers die zwijgen omdat ze bang zijn om hun baan te verliezen of voor de reactie van de manager. Veel mensen die het dagelijks meemaken, hebben het ook nog eens te druk met andere zaken om zich af te vragen of het de moeite waard is om hier dieper op in te gaan.

Sommige mensen zijn zich niet bewust van dit probleem, en sommigen vinden het te veel gedoe om er iets aan te doen. Zolang er geen klachten, meldingen of onderzoeken zijn, bestaat het probleem niet. Ik vraag me dan af, is dit een van de redenen waarom de rijken rijker worden terwijl de armen armer?