Waarom gaat de linkse politiek achteruit?

Woningnood is een van de brandende problemen van Nederland. Honderden mensen demonstreren tegen het huidige huisvestingsbeleid in Den Haag.

De demonstratie genaamd woonverzet kreeg steun van vele organisaties en linkse politieke partijen. Dit protest was een voortzetting van het woonprotest dat enkele weken geleden in Rotterdam werd gehouden.

De vertegenwoordigers van verschillende organisaties hadden kritiek op het huisvestingsbeleid en eisten betaalbare en veilige huisvesting voor iedereen. De deelnemers aan de demonstratie scandeerden leuzen tegen het kapitalisme, woningnood, verhuurders en beleidsmakers en eisten democratisering van de woningbouwsector met meer zeggenschap van huurders zonder de invloed van het kapitalisme.

Minder stemmen voor links

Hoewel de linkse partijen zoals de Socialistische Partij (SP), Groen Links (GL) en de Arbeiderspartij (PvdA) hebben oplossingen voorgesteld voor het huisvestingsprobleem in Nederland, toch krijgen deze partijen geen verhoging van het aantal stemmers. In plaats daarvan nemen ze af in termen van kiezers. Wat is de reden hierachter? Is het gebrek aan vertrouwen in de linkse politiek? De kracht van de populistische agenda van sommige partijen? Of heeft de meerderheid van de Nederlanders een liberale kijk op de economie?

Naar mijn mening hebben de linkse partijen grootse plannen, maar slagen ze er niet in om hun boodschap aan de meerderheid van de mensen over te brengen. Ze moeten hun mediastrategie opnieuw uitvinden om hun draagvlak bij het publiek te vergroten. Wat het huisvestingsprobleem betreft hebben ze een heel mooi alternatief programma gekregen om dit op te lossen. Zo heeft de SP een werkbaar plan om de huren van sociale woningen te verlagen, de woningnood aan te pakken en de huurders meer zeggenschap te geven over investeringen van huurgeld. Dit prachtige plan heeft het potentieel om een ​​groot aantal mensen aan te trekken als het effectief wordt gecommuniceerd om de massa te bereiken.

Uit de activisme-modus

Aan de andere kant is de populistische agenda heel gemakkelijk te verspreiden, dus ook de linkse partijen moeten het effect van de populistische ideologie tegengaan.

Kortom, de linkse partijen moeten uit de activisme-modus komen. Ze moeten mensen laten beseffen dat hun parallelle plannen kunnen worden gerealiseerd. Ze moeten mensen er ook van overtuigen dat rechtse en populistische partijen geen oplossingen hebben voor problemen waarmee het volk wordt geconfronteerd als het aan de macht wil komen.