‘Waarom gebruik je toch drugs?’

Tijdens mijn 30-jarige verslaving aan drugs en alcohol werd dit vaak aan mij gevraagd: ‘Waarom gebruik je toch drugs?’. Ik had allerlei antwoorden. Ik was jong en ik wilde experimenteren.

Ik wilde op een andere manier van het leven genieten. Ik was gewoon een rebel: tegen de regels en de gevestigde orde. Werkdruk, problematische relaties, een naar mijn idee doelloos bestaan.

Ik begon op mijn 17e drugs te gebruiken. Ik leerde een man kennen die mij mijn eerste jointje gaf. Ik kon best goed leren, maar ik begon me te vervelen op school en was meer geïnteresseerd in jongens en lol hebben. Mijn moeder zei nog: „Het gebruik van cannabis leidt tot het gebruik van zwaardere middelen.” Waarop ik antwoordde: „Ach, natuurlijk niet. Wat weet jij daar nou van?” Als ik naar haar had geluisterd, dan was mijn leven wellicht anders gelopen. Maar ik was koppig en besloot niet te luisteren. En ging met die vriend samenwonen. We rookten cannabis, vervolgens ontdekten we LSD, speed en XTC, waar we echt veel van gebruikten.

Elke dag een liter whisky

Mijn moeder had dus wel gelijk… Mijn eerste jointje opende de deur naar de wereld van drugs. Mijn eerste jointje was in 1987. In 2018 had ik bijna elke drug gebruikt die er was. Ik was inmiddels verslaafd geraakt aan methadon, heroïne en daarbij dronk iedere dag een liter whisky.

Er kwam een einde aan mijn succesvolle loopbaan, ik raakte vervreemd van mijn familie, mijn gezondheid ging achteruit, ik was alleen nog maar bezig met mijn verslaving. 24 uur per dag, 7 dagen per week. Geld zoeken, drugs regelen, winkeldiefstallen. Elke dag weer, want die drugs had ik echt elke dag nodig. Ik had geen contact met mensen in mijn omgeving. Ik had een partner die lichamelijk geweld niet schuwde. Ik zei niets uit angst om afgewezen of veroordeeld te worden. Totdat, uiteindelijk, mijn vader mij vond. Bewusteloos, in een plas bloed en bijna dood.

Geluisterd naar mijn ouders

Toen ik uit het ziekenhuis kwam, adviseerden mijn ouders mij naar Narconon te gaan. Deze keer luisterde ik wel naar ze en ging weg uit mijn oude omgeving. Naar de Narconon in Eslov in Zweden, waar ik na mijn programma bleef werken.

Het is wel goed gekomen, maar heel veel ellende was mij en mijn familie bespaard gebleven als ik nooit dat eerste onschuldig lijkende jointje had gerookt.