Gesloten dagen

Daar zit ik dan in mijn kamer achter mijn laptop met mijn glas water naast me. Ik wacht totdat ik toegelaten word tot een open dag, het gepraat van mijn ouders op de achtergrond, “Lenn, heb je de kip al uit de vriezer gehaald?” Als zeventienjarige maak ik een keuze over welke opleiding ik later ga volgen. In post-coronatijd wordt het maken van deze keuze nogal een ding.

Normaalgesproken vindt een open dag plaats op de school zelf, maar volgens de website is online exact hetzelfde, alleen dan op meer dan anderhalve meter. Mijn toekomstige klasgenootjes kan ik niet zien, alle camera’s moeten uit. Langzaam komen er steeds meer zwarte blokjes bij, sommige met en sommige zonder naam. Een ding is zeker, alle camera’s en microfoons moeten uit van de voorlichter.

Behalve open dag-leider, is hij student en gaat hij in die functie al onze vragen beantwoorden. Aan zijn gezicht kun je zien dat het schermstaren superongemakkelijk is. Hij weet dat er mensen achter die blokjes zitten, maar kan ze niet zien of horen. “Hallo iedereen, fijn dat jullie zijn, camera’s en microfoons uit alsjeblieft.” Hij kan niemand zien, maar hij probeert zijn boodschap zo motiverend mogelijk over te brengen. Ik krijg er een raar gevoel bij. Op basis van deze digitale voorlichting moet ik de keuze maken of ik naar deze school wil of niet. In zijn filmpjes zien we de campus en de lokalen voorbij komen. Aan zijn lichaamstaal kun je zien dat het voor hem niet gemakkelijk is, vragen kunnen via de chat gesteld worden maar niemand stuurt er een in.

“Zijn er nog vragen?” Het is een moment stil, en nog een moment, en nog een moment. Van deze kans maakt niemand gebruik. Persoonlijk zal ik zoiets nooit doen, een online vergadering voor een open dag leiden. Ik vraag me af hoe je je school zo goed mogelijk representeert via een scherm. Niet dus. De ziel verontschuldigt zich nogmaals voor de school die gesloten is, maar is wel blij dat hij toch nog een open dag kan organiseren. Dus naast deze online vergadering is er nog meer online te vinden over deze school. Hij hoopt voor ons een sfeertje gebouwd te hebben. Wat een feest. De sfeer die ik heb meegekregen, is dat dit gesloten dagen zijn.