Step-tember, stop-tober, no-vember, they-cember

De achtste kalendermaand van dit jaar is bij mij de boeken ingegaan als ‘wow-gustus’. Het was de maand waarin ik besloot om (weer) te gaan leven. In verbinding met mensen zijn. Maar ook beseffen dat zoiets simpels als een knuffel een hele belevenis voor mijn lichaam en geest is, na anderhalf jaar stilstand.

Ik bleek niet de enige te zijn die vol goede moed weer in het leven was gestapt. „The end of Summer is the beginning for movement”, adverteerde een hier niet nader te noemen fitnessketen ooit. Die introduceerde ook ooit het begrip “step-tember”: begin op dag 1 met duizend stappen te zetten, doe er elke dag 300 meer, dan zit je op 1 oktober aan de tienduizend die nodig zijn voor een gezond leven.

Roken doet de schoorsteen

Stop-tober bestond al veel langer. Oktober was bij uitstek de maand om te stoppen met roken. Wellicht omdat je er in september al stappende achter kwam dat dat roken een sta-in-de-weg was. Of omdat de temperatuur van de buitenlucht dusdanige waarden aannam dat je het roken beter aan de schoorsteen kon overlaten. Oh nee, wacht, we moeten van het gas af.

Zelf doe ik in de elfde maand al enkele jaren aan no-vember. Evenementen als Black Friday, Singles Day, Super Sunday en Cyber Monday laat ik geruisloos aan me voorbijgaan. Om maar te zwijgen over Throwback Tuesday, de dag waarop je alle teveel gekochte spullen weer gratis en voor niets terug mag sturen. Wat je niet koopt, kan ook niet tegenvallen en hoef je dus ook niet terug te sturen.

Niet aan jezelf denken

En zo rol je, je realiserend dat je het eigenlijk stiekem best wel goed voor elkaar hebt, they-cember in. De maand waarin je even niet aan jezelf denkt, maar aan die ander die het niet zo makkelijk heeft. Of misschien wel diegene die je graag even bij je had willen hebben, maar die er niet meer is. Omdat die het aardse bestaan heeft verlaten. Misschien ook wel de maand waarin je iets met de buitenwereld wilt delen. Gedachten, gevoelens. Aan de hand van een stukje muziek in een of andere viercijferige lijst.

Je telt de dagen af, tot aan de Bohemiaanse gong, Danny’s achtbaan of, in mijn geval, die schokkend blauwe lange eenzame weg. Je laat de kurken knallen en begint 2022 met het besef dat je je niet druk hoeft te maken over wat je jouw feestgenoten nu weer gaat vertellen. Omdat na de afgelopen vier maanden elk voornemen goed is.