Huis in Frankrijk

Per maand gaan de prijzen van de woningmarkt omhoog. De groep die geld moest lenen van de overheid voor hun studies, een links plan, vallen en masse buiten boord.

Als ouders denk je, man, man, man wat een ultra korte termijn-denkers zijn die politici toch. Vier jaar vooruit kijken vinden ze al onmogelijk. Ondertussen ergeren wij ons groen en geel. Daar waar de overheid echt iets kan doen, daar laten ze het liggen. Woningen bouwen, zorgen voor de starters dat ze een eerlijke kans hebben. Het interesseert ze zolang de verkiezingscampagne duurt. Wij zijn lost op wie we nu moeten stemmen.

Voor het eerst in ons leven verliezen we vertrouwen in ons politieke bestel en dat vinden we zeer ernstig. De belastingdienst is een roofdier dat jaagt op klein wild en het grote wild likt en behaagt. Het twee maten-systeem is schaamteloos exhibitionistisch. Onze beide kinderen de dupe. Geen woning, geen kans op een woning, vertrekken?

 Betaalbare woningen

Dan maar Frankrijk, we zoeken naar ons lot in Lot en waarachtig. Lappen grond, huizen, al of niet opknap-baar. Ze zijn in elk geval betaalbaar. Geen bioscoop om de hoek, wel supermarchés en Hollanders. Die zitten overal. Dus klaverjassen als je uit-getuinierd, -geslapen, -gewerkt en -gelezen bent.

Je verkoopt de boel hier voor een flink bedrag en je woont drie keer groter met twintiger keer meer tuin en honderd keer meer privacy. En vergeet het eigen zwembad niet. Misschien vervelen we ons kapot, maar dan blijkt het gastenverblijf een uitkomst. Ineens vrienden zat die een weekje weg willen. En wat fijn als ze weer vertrekken.

De wekker gaat, we zijn wakker. De Hollandse regen tikt tegen het raam van ons huis dat vannacht weer in waarde gestegen is en er voor zorgt dat onze kinderen weer minder kans op een woning hebben.