Doornroosje

Materialisme is tegenwoordig de doorn die ons allen heeft verdoofd. We willen meer en meer om op te vallen, stoer te zijn en misschien ons geweten om de tuin te leiden?

Liefde wordt door velen uitgedrukt in dure cadeaus. Hoe duurder, hoe meer ik van je hou. Kinderen reageren ijskoud wanneer ze een legopoppetje als verjaardagscadeau krijgen. Ze kijken vol onbegrip zoekend naar de ingang van de usb die ontbreekt. Steeds meer commerciële feestdagen moeten gevierd worden om te blijven consumeren. Als de kalender vooraf gedrukt wordt, is er geen plek meer over voor de andere afspraken. Ja, er is zelfs een nationale spaghettidag. Om je kapot te lachen toch?

Wanneer komt die ene kus die ons wakker maakt?

Koppigheid van heb ik jou daar

We leven in een warboel van onbegrip, blinde vlekken, verwaarloosde emoties en koppigheid van heb ik jou daar. Ontkenningen van fouten en feiten die pal voor onze neus staan en wij vinden ze niet waar. We doen moeilijk omdat we het vandaag even moeten doen met wat ouder brood.

Mens, denk niet dat je superieur bent aan je buurman die je slechts kent van horen zeggen. Misschien kun je een keer gaan vragen of hij hulp behoeft in plaats van vanuit je jacuzzi door het raam te gluren in de hoop iets van het gebeuren te zien. Jij bent een kei in het respectloze grenzen verleggen. Je eigen territorium  die je hebt gemarkeerd met je dollars en geen fluit weet van het echte leven. Je leeft enkel op de maat van de Facebookmars, weet alles van beleggen, luxe oorden waar je vertoeft en bolides waarmee je onderuitgezakt over het asfalt zoeft.

Er is niks mis met levensgenieter zijn, ik gun ieder het mooiste geluk. Wat ik alleen bestrijd is het feit dat mensen niet omkijken naar de zieke bejaarde buurman; een veteraan die heeft meegestreden voor de vrijheid waarin we nu leven.

Kijk eens extra in de spiegel

Deze man heeft ons land helpen opbouwen, hard gewerkt en tijdens zijn missie vele slagvelden doorkruist. En is nu door iedereen vergeten en verwaarloosd in zijn huisje achtergelaten. Hij kan eens per week douchen omdat hij door zijn aandoeningen en hoge leeftijd niet meer zelfredzaam is en zo ook afhankelijk van anderen die omdat ze onder de werkdruk bezwijken, geen tijd voor hem hebben. Zijn koelkast ligt vol met bedorven voedsel waar hij geen weet van heeft. Kijkend in de spiegel schrikt de man zich een hoedje, ziet een wildvreemde die hij niet kent… Nationale burendag heeft hij nooit gevierd.

Voordat jij vannacht je bed instapt, kijk dan even extra in de spiegel en stel jezelf de vraag: ‘Is het het leven dat jij leeft of leef jij het leven die jou dit tijdelijk geeft?’