Moduleren

Ik ben voor een voordracht in het hoge noorden. De gastvrouw draagt een donkere bril, zwarte broek en T-shirt met, gestileerd, The Rolling Stones erop.

Ze begroet mij. „Je bent vroeg.”

„Jij bent in de rouw.”

„Sterfdag van mijn man, ja.”

Ik weet even niets te zeggen, ken haar nog maar kort, eigenlijk alleen van haar indrukwekkende boek. De oorverdovende zilte wind blaast me alle kanten op, ik ben mijn ritme kwijt, improviseer in gedachten een opmaat naar houvast.

„Sorry, dat wist ik niet. Ik bedoelde Charlie.”

Ze knikt, begrijpt dat ik dool tussen jazz en rock ’n roll.