Keuzestress!

Met geen mogelijkheid krijg je mij een bouwmarkt in. Zelfs met hoge kortingen ben ik niet te verleiden. Op de eerste plaats ben ik geen doe-het-zelver. Ieder zijn vak, zeg ik altijd maar. Op de tweede plaats zijn er veel te veel producten. De wekelijkse folder van de Gamma, Hornbach, Karwei en de Praxis mogen wat mij betreft zo bij het oud papier. Ik heb er nu eenmaal niets mee. Alleen als het echt, écht nodig is wil ik nog wel eens een bouwmarkt binnenlopen. Hetzelfde geldt voor tuincentra. Het is mij allemaal te groot en te veel.  Bij tuincentra wacht ik liever buiten tot mijn vrouw weer terug is. Zij wordt altijd heel blij van een bezoek aan een tuincentrum. Heeft waarschijnlijk te maken met iets van groene vingers. Ook die heb ik niet. 

Onlangs was het zo ver, een keuze maken. Ik moest een nieuwe laptop. Na ruim negen jaar trouwe dienst kwamen er steeds meer problemen en werd het toch echt tijd voor een nieuwe. Het heeft best wel even geduurd voor ik mijn keuze had gemaakt. Ik ben zo gehecht aan mijn oude laptop dat ik moeilijk afscheid van hem kon nemen. In tegenstelling tot wat anderen vinden van wat een laptop moet kunnen, is voor mij het geluid wat er uitkomt het belangrijkste. En het geluid was goed en dat is nog zwak uitgedrukt. Geweldig is beter! Mijn nieuwe laptop kan qua geluid niet tippen aan mijn oude, maar voor de rest ben ik heel tevreden. Straks ook nog Windows 11. Ik kijk er nu al naar uit! Stiekem hoop ik nog een hardware specialist tegen te komen die mijn oude laptop nieuw leven inblaast, zodat ik weer kan genieten van het vertrouwde geluid. Voor alle duidelijkheid, ik luister heel veel naar popmuziek. 

Tegenwoordig moet je steeds vaker keuzes maken. En er valt dan ook veel te kiezen. Welke opleiding, bank, hypotheek, verzekeringsmaatschappij, welk energiebedrijf, welke zorgverzekering, politieke partij en voor velen heel belangrijk welke mobiele telefoon? En ga zo maar door. Toen ik jong was viel er niet zoveel te kiezen en ik vond dat helemaal niet erg. 

Over één ding hoefde ik niet lang na te denken. Zodra het kon heb ik mij, zoals zo veel anderen, laten vaccineren. Lang niet iedereen laat zich vaccineren. Ook dat begrijp ik. Het is en blijft een moeilijke keuze. Ik hoop wel dat mensen die zich niet willen vaccineren, om wat voor reden dan ook, in de toekomst geen nadelige gevolgen zullen ondervinden van hun keuze. En dat er geen tweedeling in de maatschappij komt tussen wel en niet gevaccineerden.