Graag aandacht voor degenen die ‘wel goed terecht zullen komen’
Het mbo-schooljaar 2021-2022 is door onze Koningin Máxima geopend. Tijdens haar toespraak benadrukte zij het belang van mbo’ers voor onze samenleving. De hoop is dat, omdat juist zij de boodschap brengt, deze dan ook gehoord wordt. Vandaag wil ik graag opnieuw de aandacht vragen voor een groep studenten die ook de aandacht verdient. Studenten, jonge mensen, waarvan wordt gezegd dat het met hen ‘wel goed komt’.
Het lijkt logisch dat de aandacht van onze samenleving gaat naar de mensen die sociaal-maatschappelijk niet succesvol lijken te zijn. Wij duiden hen bijvoorbeeld aan als de zwakkeren, probleemjongeren, overlastgevers en geweldenaar. Woorden om groepen aan te duiden die op verschillende vlakken niet vanzelfsprekend meekomen in onze samenleving en daarom hulp nodig hebben. Veel hulp gaat daar naartoe. Hele specialismen en organisaties hebben wij gebouwd om deze groepen heen, alleen maar om hen in het gareel te houden. Zijn wij hierin doorgeslagen? Zien wij daarom anderen, die ook aandacht nodig hebben, over het hoofd?
De balans moet erin!
Dit moeten we als samenleving beter doen! De balans moet erin! Het is nodig dat wij meer aandacht gaan besteden aan de groep jonge mensen waarvan we veronderstellen dat „die wel goed terechtkomt”! We vergeten nog wel eens dat deze groep ook gerichte en bewuste aandacht en zorg verdient. Worden we juist nu door deze groep verrast met burn-out klachten of andere klachten als gevolg van mentale overbelasting?
Over welke jonge mensen heb ik het nou? Wie hebben aandacht nodig? Die jonge vrouw of jonge man die in studies aan het stapelen is. Jonge mensen die langzaam en zeker vooruit gaan. Degenen die geen storend gedrag vertonen. Degenen waar de omgeving geen last van heeft. Die jonge mensen die betrouwbaar zijn en altijd een luisterend oor klaar hebben. Degenen die hun boontjes wel doppen en die het vaak al van jongs af aan lukt om de studie zelf te betalen. En waar nodig in de familie bijspringen om te helpen! Jonge mannen en vrouwen die zich niet thuis voelen in de buurthuizen en studentenverenigingen. Die nog wat te doen hebben wanneer het om diversiteit gaat. Die zoekende zijn, naar een eigen identiteit, naar de wijze waarop zij een bijdrage kunnen leveren aan de samenleving.
Zij weten dat zij wat kunnen toevoegen, maar weten de weg zo moeilijk te vinden. Jonge mensen die hierdoor op verschillende momenten er alleen voor staan. Jonge mensen die door hun omgeving geprezen worden om hun vooruitstrevendheid, stabiliteit en betrouwbaar gedrag. En daarmee een soms grote last opgelegd krijgen, een last die aangeeft dat zij móeten slagen. Déze jonge mensen die „wel goed terecht komen”, verdienen het om meer gezien te worden!