Kabul is gevallen

Ank Bijleveld heeft het verkeerde bioscoopkaartje gekocht en is ook nog eens in een slechte film beland. De ‘vergeten operatie’, de ‘Slag om Kabul’, maakt haar niet bewust welke prijs de Afghanen nu gaan betalen.

Horrorachtige beelden bereiken onze veilige huiskamers. De Tweede Kamer heeft al in een vroeg stadium om aandacht voor deze situatie gevraagd. Met betraande ogen, stond de woedende Afghaanse Sweta Zirak de media te woord. Vrouwen, meisjes, tolken, LHBTIQ+, en Afghaans personeel dat voor Nederland heeft gewerkt, hun vrijheden worden ingeperkt of ze worden zelfs vermoord. De Afghaanse Sharif werkte jarenlang als vertaler voor de Nederlandse VN-missies. „De vorige tolken die door de Taliban werden gepakt, werden gelijk vermoord. Ongelovigen wachten de doodstraf.”

Lethargie

De lakse houding van de Nederlandse regering wordt een aantal Afghaanse burgers beslist fataal. Het is twee over twaalf. Dinsdag 17 augustus vond het commissiedebat plaats over de situatie in Afghanistan terwijl een dag eerder de Taliban huis aan huis acties zijn gestart om mensen van hun zwarte lijst op te sporen.

De prioriteit op dit moment is het ingang zetten van operaties om levens te redden. Daarna moeten de verantwoordelijke ministers verantwoording afleggen.

Of hadden ze het te druk met het slepende formatieproces? Een drama in meerdere bedrijven waar het einde van de ‘voorstelling’ nog niet inzicht komt. Het aanwezig publiek – het volk – is doodmoe van deze nutteloze, tijd verspillende voorstelling die de daadkracht van het land lamlegt.

En wat nu?

Weet u het? Weet ik het? Afghanistan is weer terug bij af. Keren ze weer terug naar de Taliban van twintig jaar geleden of wordt het de Taliban 2.0? Een ding is zeker: de Afghanen krijgen te maken met de sharia, het Middeleeuws stenigen van vrouwen zal weer terugkeren. Misschien niet in het openbaar maar op locaties, onttrokken aan het menselijk oog.

En het Westen? Geen daden, maar woorden, daar zijn ze goed in. Situaties verdoezelen, met de mantel der liefde bedekken. In plaats van: een man een man, een woord een woord.

Chaos en paniek

Het is opmerkelijk dat Nederlandse ambassade personeel door de Amerikanen zijn geëvacueerd en 36 Afghaanse medewerkers en hun gezinnen nog in het land zitten. Zoals het er nu naar uitziet, zijn de opgestelde criteria door de ministeries marginaal. De status van beveiligers en ondersteunend personeel is onduidelijk. Een woordvoerder van Vluchtelingenwerk Nederland weet ook niet hoeveel het er zijn. „Dat had de afgelopen maanden in alle rust kunnen worden uitgezocht, met een zorgvuldige procedure. Nu is er paniek uitgebroken en niemand weet hoe groot die groep is.”

Volgens Anne-Marie Snels, tot voor kort voorzitter van de militaire vakbond AFMP, weten alleen de ministeries om hoeveel mensen het gaat en die geven geen cijfers. Controle door de Tweede Kamer maakt het lastig. „We zullen dan wellicht heel veel mensen moeten achterlaten.”

Kabul is gevallen, Biden heeft de vlag gestreken. De VS en de VN hebben gigantisch gefaald. Het Afghaanse volk is in de steek gelaten. En Ank Bijleveld? Zij zit nog steeds in een slechte film.