Treinleven #2

Dat reizen via Amsterdam-Zuid een unieke ervaring is, is mij de afgelopen weken al subtiel duidelijk geworden. Maar dat ik daar wekelijks een langdradige update over kan schrijven is natuurlijk een ongevraagde en onnodige luxe. Blijkbaar hangt het in de lucht, is deze treinverbinding losgekoppeld van de rest van het universum of heb ik soort gekkie-radar.

Ik heb geen idee, maar vanochtend zat ik in een van de treinstellen waar geen fiets-icoontje opstaat, oftewel: het is niet duidelijk waar je je fiets kunt plaatsen.

Volgebouwd met fietsen

Voor mij en mijn vouwfiets is dit vaak geen probleem en normaliter kan ik regelmatig alleen zitten in zo’n tussencoupé (je weet wel, die coupes waar je instapt en een X-aantal klapstoeltjes heeft) en rustig genieten van het uitzicht, koffie drinken en natuurlijk als een zombie op mijn telefoon zitten zonder gestoord te worden. Behalve als mensen fietsen mee willen nemen, want dan staan deze volgebouwd alsof een kleuter voor het eerst in z’n leven tetris heeft gespeeld.

Blijkbaar heb ik een speciale dag gemist, want bijna elke tussencoupé was gevuld met racefietsen, mountainbikes en elektrische fietsen die allemaal, stuk voor stuk, bepakt waren met tassen. Na twee keer heen en weer langs de trein gezocht te hebben naar een zitplek en een plaats voor mijn fiets, klonk het schelle fluitje van de conducteur en besloot ik maar de  dichtstbijzijnde te pakken. Ik murw mij als een soort slangenmens over en langs een serie fietsen, waarbij ik in het proces tegen een mountainbike stootte die op zijn beurt met zijn stuur in het dijbeen van Wilma prikte.

De trein is lava

Ze krijste het uit van de pijn, vloekte en tierde als een bezeten kraanvogel en gaf mij de schuld van haar beurse bovenbeen, haar vernachelde fietsvakantie en de schade aan haar fiets. Een beetje overvallen en overprikkeld door haar reactie stamelde ik nog een ‘sorry’, waar ze geen genoegen mee nam en ging op zoek naar de conducteur om haar beklag te doen.

Gelukkig, voordat ze terug was waren we al bij Amsterdam-Zuid aangekomen en heb ik het wereldrecord ‘de trein is lava’ verbroken. Ik wist niet hoe snel ik de trein uit moest komen.

Morgen neem ik de sprinter naar Centraal.