Rennen!

Het is komkommertijd, wat inhoudt dat de media worden beheersd door asjemenauten (astronauten die dat eigenlijk niet zijn), het gemopper van Maarten van Rossem in De Slimste Mens en natuurfilms waarin de andijvie van zeeschildpadden wordt opgegeten door haaien.

De hoogzomer in Nederland is zo versuffend saai, dat de moord op Peter R. de Vries en de toeschouwerloze Olympische Spelen van Tokio de enige extremen zijn.

Afleidingsmanoeuvre

Sport is sowieso een afleidingsmanoeuvre van het leven, een opgepompte komkommer die in de oogsttijd door bejaarde bobo’s omhoog wordt gehouden. En de openingsceremonie van de Spelen is altijd al een calvarie voor de kijker geweest, met zijn traditionele elementen als handboogschieters die vanwege het programma niet kunnen meelopen, een muziekkeuze die het midden houdt tussen Star Wars en Rail Away en de onvermijdelijke zomerkoningin Erica Terpstra.

Begrafenis Olympische Spelen

De ceremonie in het lege atletiekstadion van Tokio leek wel een begrafenis, met IOC-voorzitter Thomas Bach als verdwaalde voorganger op Domino Day. Dan helpt zelfs een hééééél enthousiaste recensie van Erben Wennemars op de radio niet meer, laat staan een bebaarde koning die lintjes doorklieft met een Samurai-zwaard. Sport is verdwazing wordt weleens gezegd. Deze Spelen zijn in het licht van de dreiging van nieuwe uitbraken een stukje amateurtoneel, een sombere musical over lemmingen die naar de afgrond rennen.