Jezelf zijn

Ik woon in een huis met vijf verdiepingen. Op de begane grond bevinden zich vier woningen. De buurvrouw van de woning naast mij op de begane grond stond samen met mij in het trapportaal. De deur naar de straat stond open. Mijn buurvrouw, een dame van 88, wees naar buiten.

„Op wie vind je dat hij lijkt”, vroeg ze en wees naar de man die het huis aan de overkant van de straat verliet. „Dat is die een zanger, hoe heet ie ook alweer. Bowie. David Bowie!’” Mijn buurvrouw lachte. „Daar lijkt hij inderdaad op”, zei ze en keek op haar horloge. Het was half negen in de ochtend. „Bent u hier morgenochtend weer tegen half negen, dan heb ik een verrassing voor u.” Ik knikte. Ik moest sowieso rond die tijd naar mijn werk.

Van David Bowie naar Löw

De volgende ochtend stond ze al om vijf voor half negen in het portaal. De voordeur stond weer open. „Komt straks David Bowie weer uit zijn huis”, lachte ik. „Let maar op. Kijk, de deur gaat al open. En wie ziet u?” „Dat is… niet David Bowie. Dat is die Duitse voelbaltrainer. Hoe heet hij ook alweer. Iets met Löw. Ja, Joachim Löw, zo heet hij. Maar is dat dezelfde persoon?” Mijn buurvrouw legde haar wijsvinger op haar lippen. Dat betekende dat ik niets moest vragen. „Morgen tegen half negen vertel ik u wie wie is.”

De volgende ochtend wachtte ik vol spanning op wie het huis aan de overkant zou verlaten; een zanger of een voetbaltrainer? De deur aan de overkant ging open. Mijn buurvrouw en ik keken de man aan. „Dat is… dat is… ik weet niet wie dat is”, zei ik. De buurvrouw keek geïrriteerd.

Beroemdheden in de gang

„Wacht even”, zei ze. Ze liep naar buiten en sprak de man aan. Ik hoorde niet wat ze zeiden, maar ze maakte handgebaren en leek niet tevreden met wat de man zei. Even later liep ze met een verontwaardigde blik in haar ogen terug. „Vandaag zou Ronaldo, Sting of Robert de Niro uit het huis moeten komen”, zei ze.

Ik haalde mijn schouders op en zei dat ik haar niet begreep. „Ik ben een keer bij de overbuurman binnen geweest”, zei ze. „Rond de spiegel in de gang hangen foto’s van beroemdheden die hij zou willen zijn. Hij vertelde me dat hij altijd een persoon uitkoos op wie hij die dag zou willen lijken.” „Maar wie was dan de beroemdheid van vandaag? Ik herkende hem niet.” „Nee, dat heb ik ook gevraagd. En weet u wat hij zei? Hij wilde vandaag voor het eerst in zijn leven zichzelf zijn. Ik ben vandaag mezelf, zei hij net. Nou ja, zeg. Wat een gek!”