Hoera, straks zijn we allemaal ingeënd!

Alweer 16 maanden oud is-t-ie: de coronacrisis. Oh nee, wacht, de coronamaatregelencrisis. Er is pas sprake van een coronacrisis als dat Mexicaanse bier niet meer in de schappen van de supermarkt te vinden is. Zoals we eind maart 2020 de toiletpapiercrisis hadden. Toen we massaal aan de rol gingen en de overige gaten in onze winkelwagentjes met macaroni, rijst, blikgroenten en ander houdbaar spul dicht hamsterden.

Gelukkig zag onze regering in dat deze ‘intelligente lockdown’ (of zo je wilt: sociaal isolement) niet eeuwig vol te houden was, dus werd er gaandeweg versoepeld. We mochten weer dit, we mochten weer dat. Elke dag weer die blik op de kaart van de wereld: waar ligt het Beloofde Land? Waar is de code groen? Want daar wilden we naartoe. Het land met de minste beperkingen. Het land waar het leven nog echt werd geleefd.

Nieuwe golf

Maar helaas, we kregen het deksel (van het groen-ten-blik?) op onze neus. Er kwam een nieuwe besmettingsgolf, maar gelukkig konden we met het coronavirus diverse deals maken. De koninklijke familie mocht op vakantie, Ferd Grapperhaus kreeg zijn huwelijk en op Black Friday mochten we allemaal shoppen. Die anderhalve meter was wel een dingetje, ja. Een stapel boetes van anderhalve meter dik uitschrijven. Wellicht dat er daarom niet gehandhaafd werd.

2021 werd enerzijds verwelkomd met een avondklok en anderzijds met het hoopgevende bericht over voor de bovenarm bestemde, op handen zijnde vaccins. ‘Dansen met Janssen’ werd een begrip. Zelf bedacht ik de term Pfizerparty: het feestje dat je geeft als iedereen in je vriendenkring is ingeënt. Als alles weer mag en alle remmen los kunnen. Als het leven weer helemaal geleefd mag worden. Yes, we mogen weer!

Nog ruim een maand en dan zijn we allemaal ingeënt!

We kwamen een heel end

Zelf vrees ik dat we na verloop van tijd weer meer mogen. Al die tijdens onze quarantainetijd verworven hobby’s, ze mogen weer. Vanachter je raam uitkijken op lege straten, het mag weer. Verhaaltjes schrijven over hoe het vroeger was, toen je die verloren (of zo je wilt: afgepakte) vrijheden nog had, het mag weer. We kwamen een heel end, maar aan het einde van dit jaar zitten we binnen en is aan ons oude normaal een einde gekomen.

Nog een paar maanden en dan zijn we allemaal ingeënd.

En ja, we gaan hamsteren 2.0. De leefgewoonten van een hamster aannemen. Die houdt immers elk jaar een winterslaap.