De kop van Jut
De hele Nederlandse pers valt over Frank de Boer heen. Het is zijn schuld dat Oranje eruit ligt. Er wordt steeds met een zekere verafgoding gerefereerd aan die fantastische coach Ronald Koeman. Aan de man die voor de zoveelste keer zijn ploeg voortijdig in de steek liet, omdat hij elders zijn zakken beter kon vullen.
Dezelfde pers gaat gelijktijdig voorbij aan het feit dat zijzelf er belangrijk toe heeft bijgedragen, dat verschillende leeuwen met een air rondlopen alsof ze de evenknie zijn van Johan Cruijff. Dit nog afgezien van de waanzin dat Europese topclubs dit onterechte zelfbeeld versterken door, met financiële ondersteuning van machtige tv-zenders, iedereen die een beetje kan voetballen per week een godsvermogen te betalen. Die waanzin heeft ertoe geleid, dat er nog maar enkele topclubs in Europa over zijn en dat het Europese voetbal gewoonweg verziekt is.
Dezelfde pers is er ook debet aan, dat er in Nederland een permanente onderschatting is ontstaan van ploegen als die van Tsjechië. Terwijl er in het verleden, onder zogenaamd betere, gerespecteerde coaches, zelden werd gewonnen van Tsjechië. Dat land beschikt gewoonweg over spelers die geen kapsones hebben en fysiek ijzersterk zijn. Tegen zulke mannen hebben onze jongens het de laatste decennia altijd erg moeilijk, want we komen alleen goed uit de verf als de tegenstander bereid is ons spelletje mee te spelen.
Malen en Depay
Al die zogenaamde voetbalkenners schreeuwden om het hardst tegen Frank de Boer dat Donyell Malen in de spits moest spelen om Memphis Depay adequaat te kunnen bedienen. Het koppel heeft toen het eropaan kwam weinig tot niets laten zien. Je kunt het Malen best wel kwalijk nemen dat hij een 100 procent scoringskans om zeep hielp. En in de praktijk pakt het dan vervolgens meestal zo uit, dat als jij zulke kansen mist, de tegenstander spoedig erna scoort. Als je op zo’n moment ook nog eens met maar tien man in het veld staat, door een ongelukkig verkregen rode kaart, dan is het pleit spoedig beslecht in het voordeel van een Tsjechische, niets ontziende machinerie.
Om Frank de Boer dan tot ‘kop van jut’ te maken, is typisch de Nederlandse hypocrisie ten top. Ik denk met weemoed terug aan mannen als Johan Neeskens, Jan Wouters, Wim Jansen en Willem van Hanegem. Technisch zeer vaardige voetballers met een slopersmentaliteit.