Cut the crap, of krijg nachtmerries

‘Cut the crap’ noemt men het in de Engelse taal. Een ondernemer in Amsterdam gebruikt die uitspraak gekscherend als naam voor de eigen kapsalon. Maar misschien is cut the crap, naast een briljante naam voor een kapsalon, wel de belangrijkste levensles ooit.

Hoe cliché zou het zijn om hier nu te typen dat morgen niet beloofd is? Hoe afgezaagd zijn de woorden dat je minder moet denken, en meer moet doen? Jij en ik hebben één ding sowieso gemeen: we hebben genoeg van die uitspraken. Maar er zit een kern van waarheid in. En tussen de regels door, klinkt een veel mooiere boodschap. Een boodschap, die pas afgelopen nacht tot me doordrong.

De datum waarop het de laatste keer was dat we elkaar zagen, stond weer op de kalender. 11 juli is, sinds die ene zomer, één van de dagen die niet snel genoeg voorbij kan gaan. Dit jaar is die dag een fractie makkelijker, omdat we de laatste tijd weer regelmatig contact hebben. Het maakt me blij, zoals je me langere tijd hebt blij gemaakt.

Maar dan is het 12 juli. Ik ben altijd blij wanneer ik het kalenderblaadje met nummer 11 kan afscheuren van deze maand, behalve dit jaar. In de nacht van 11 op 12 juli, droom ik de gehele nacht over je. Ik droom over hoe je terugkomt, om me een tweede kans te geven. Ik voelde de opluchting door m’n aderen stromen en voelde een glimlach op m’n bleke gezicht verschijnen. Het is raar wanneer een droom zó echt voelt.

Je gaf me een tweede kans, omdat je geloofde dat ik was veranderd. Ik vertelde je, in m’n droom, dat ik binnen nog even iets zou pakken, maar jij alvast in de auto kon gaan zitten. Ik gaf je de autosleutel en we liepen allebei een andere kant op. Jij naar de auto, ik terug naar binnen. Ik leek vervolgens volledig te zijn vergeten dat jij in de auto zat en je zo vergevingsgezind was dat je me een tweede kans bood. Ik zag weer ‘belangrijkere’ dingen, zoals ik die zo vaak denk te zien.

Het is niet de laatste keer geweest, dat ik niet bewust was van wat ik in handen had. Ik heb je laten gaan, omdat ik dacht dat er belangrijkere dingen in de wereld waren. Ik heb er nog niet van geleerd, maar ben me bewust van iets: wanneer je goud in handen hebt, probeer dan niet ook nog het zilver aan te raken.

Stop met het altijd maar weer willen. Stop met het altijd denken dat je iets beters kan krijgen, of een beter iemand. Je hart weet wanneer je goud aanraakt en maakt je verliefd. Je ego weet dat niet. Je ego is een verslaafde, die denkt dat hij altijd nog een extra dosis moet hebben. Een dosis liefde, geld, seks of wat dan ook. Cut the crap. Cut your ego. Anders krijg je dezelfde dromen als ik. Al noem ik het liever nachtmerries.