Bullchat? Eerder bullshit

Hebben jullie ooit gehoord van het chatplatform, Bullchat? Ik kende het voorheen namelijk niet, totdat ik op een eenzame avond luisterde naar de podcast genaamd: NRC Verhaal. Geertje Tuenter werd vergezelt door mijn leeftijdsgenoot, Menno Sedee, die zich heeft verdiept in de desbetreffende website en zichzelf afvroeg: moet Bullchat gebruikers beschermen tegen kwaadwillenden?

Uh, ja. Echter vind ik dat het aantal keren dat Bullchat negatief in het nieuws is gekomen een voldoende reden om het medium volledig te sluiten.

Als ik een zoekmachine open en de naam van het desbetreffende chatplatform in typ, dan kom ik er snel genoeg achter dat de doelgroep voornamelijk mannen zijn met een seksuele voorkeur voor andere mannen. Dat geeft helemaal niks, maar als je dan vervolgens het nieuws omtrent Bullchat leest dan val je bijna van je bureaustoel af. Althans dat ervoer ik wel zo: Vincent L. heeft een minderjarige betaald voor seksuele handelingen, voormalig AVRO-dj Romeo A. krijgt zes jaar cel en tbs voor runnen jongensbordeel, afpersing na ‘seksdate’ en de fatale mishandeling van de 73-jarige Jan door een groep ‘pedojagers’. Dat klinkt allemaal niet zo veilig, vind je niet? Bullchat had overal wel een fractie van een aandeel hierin.

Vrijbrief voor misbruik

Nu heb ik een viertal schimmigheden verzameld waar Bullchat in elk nieuwsartikel wordt benoemd, maar het zijn er nog veel meer. Afschuwelijk, ranzig, en wederom een digitale platform waar geen enkele vorm van toezicht of handhaving op zit. Het doet me bijna denken aan die ene populaire app waar je gelukkig niemand meer over hoort, Clubhouse. Maar laten we terug gaan naar Bullchat, opgericht in 2005 rond dezelfde tijd als YouTube, is een chatroom waar anonimiteit op nummer één staat. Dat kan fijn zijn voor kwetsbare jongeren die thuis nog niet zichzelf kunnen zijn, maar net als iedereen wel verlangt naar liefde. Aan de andere kant geeft het mannen die perverse belangen hebben een vrijbrief om hun honger voor misbruik te vervullen.

Laat ik vooropstellen: liefde is altijd lopen op een zijden draadje, ongeacht of je nu verliefd bent op die ene leuke man of vrouw of dat je voor het eerst op date gaat. Er komt altijd een uitkomst: je loopt lachend samen de deur uit of je blijft alleen achter met een gebroken hart. Het verschil tussen de reguliere datingapps en Bullchat is dat je op Tinder of Grindr vanaf het  begin een account aanmaakt met persoonsgegevens die je moet invullen, terwijl je bij Bullchat alleen maar een gebruikersnaam hoef te verzinnen zoals: LangePaal28 of HitsigeTuinman en je hebt toegang tot het zogenaamde paradijs waar alles kan. Je kan doen en laten wat je wil. Als je de pestkop wilt uithangen, dat kan. Wil je roesmiddelen verkopen waardoor de seks wat bevorderlijker is dan wat men normaliter gewend is, dat kan. Blijkbaar kan je ook zo een carrièreswitch maken van voormalig DJ naar pooier. Want het ronselen van onzekere jongens om ze in de prostitutie te drukken, dat kan volgens Bullchat ook. Het kan allemaal. En je hoeft je geen zorgen te maken dat ze je kunnen traceren want je begint de volgende dag weer gewoon met een schone lei.

Ontstaan uit idealisme

Veel van dit soort initiatieven worden uit een bepaalde vorm van idealisme tot ontstaan gebracht, maar realiseren op de langere termijn groei door het kwaad dat ze met zich meebrengen. Een leuk voorbeeld om mee te geven is bijvoorbeeld het verhaal over buskruit: Keizer Wu Di was gefascineerd door het eeuwige leven en financierde een grootschalig onderzoek om een levenselixer te vinden. Alchemisten kwamen vervolgens bij hem aan met buskruit, maar dit bleek uiteindelijk eerder een gevaar voor jezelf te zijn dan dat het je nog langer liet leven. Het werd in de toekomst dus zoals we allemaal weten gebruikt als explosief. Leuk stukje geschiedenis, hè?

Heeft de historie ons een wijze les meegegeven? Blijkbaar niet. Want hetzelfde gebeurt nu met Bullchat. De eigenaar, één of andere Groninger, met als firma op drimble, ‘Bullmedia BV’, heeft waarschijnlijk ooit een keer het idee tot bestaan gebracht om een ontmoetingsplek te creëren waar liefhebbende mannen elkaar in alle rust en discretie elkaar kunnen ontmoeten, maar het heeft niet lang geduurd voordat het werd ontdekt door slechte mannen met een gevaarlijke gedachtegang. Zo veranderde een anonieme toevluchtsoord naar een duistere paradijs. Met paradijsbewoners die kinderporno en dierenporno verspreiden, plunderaars die zich voordoen als nepagent, jeugdbendes die anderen beroven van geld en natuurlijk Auke V. die net als ik uit Friesland van oorsprong komt, runde vanuit zijn lelijke woning in Pingjum ‘s werelds grootste kinderpornonetwerk voor de Australiër Shannon McCoole. Auke is de eer om trotse Fries te worden genoemd overigens ontnomen, maar dat is een persoonlijk besluit van mij.

Stuk smet op het web

Het feit dat Bullchat dus ook een indirecte hulpmiddel was voor McCoole, met dan Auke V., als zijn marionette zegt naar mijn mening voldoende: sluiten dat stuk smet op het web en trek die Groninger eens uit zijn grot. Want die wil zelf zijn stem niet laten horen, maar alleen maar via zijn advocaat praten. Als de wereld in het verleden ervoor heeft gezorgd dat Ross Ulbricht verantwoordelijk kan worden gesteld voor Silk Road, dan moet bovengenoemde toch voldoende reden zijn om soortgelijks uit te voeren bij Bullchat? Ik vond dat Geertje en Menno fantastisch werk hebben geleverd, maar de poging om oplossingen te verzinnen voor Bullchat was onnodig, omdat de website zoals de podcast liet weten helemaal niks doet ter bescherming van de gebruiker, noch contact heeft met het Expertisebureau Online Kindermisbruik, terwijl Grindr en Tinder dat wél doen als de alarmbel gaat.

Humoristisch vond ik wel dat Bullshit met zijn illegale praktijken is gevestigd op een straat genaamd, ‘Illegaliteitslaan’. Dat is bijpassend, zeg. Maar los van mijn gekkigheid: ik vind het verbazingwekkend dat de politie de chatplatform niet echt op de radar heeft staan. Een woordvoerder vertelde het NRC Handelsblad: „Het is ondoenlijk om alle datingsites waar contacten tussen een of meerdere personen worden gelegd te monitoren.” Daarnaar geeft de politie aan dat ze geen antwoord kunnen geven of Bullchat op hun vizier komt te staat. Het lijkt wel een traditie bij de politie om zedendelicten maar onderop de stapel te leggen. Er was namelijk in Amsterdam ook geen aandacht voor de slachtoffers toen een of andere geesteszieke modeman slachtoffers aan het maken was.