Snelttestvrees

Veelal ben ik zelf de hofleverancier van mijn eigen angsten en waanideeën, maar tegenwoordig zijn krantenkoppen de aanleiding van mijn nachtmerries. We zijn allemaal bang in het donker, we zijn allemaal bang voor spinnen, dus de politiek plaatst overal spinnenwebben en de krant vervangt de lampen niet. Waarbij het monster onder ons bed in leven wordt gehouden door de mensen die niet willen dat we gaan slapen. Wees bang! Alles wat nooit gaat gebeuren, gaat ooit gebeuren.

Het feit dat is gebleken dat je zowel de politiek als de media moeten wantrouwen is weerzinwekkend en beangstigend. Waarom is alles een rechts-links-kwestie geworden? Waarom is alles zwart of wit? En sinds wanneer is een politieke voorkeur belangrijker dan menselijkheid? De waarheid stond ooit vast, als een huis, maar tegenwoordig denken mensen dat het een caravan is. De waarheid gaat van links naar rechts. De waarheid draait. De waarheid volgt. De waarheid is een mislukte leugen.

Misschien ben ik negatief en moet ik alles ook gewoon wat meer van de zonnige kant bekijken. De weervrouw voorspelt dat de langverwachte festivalzomer er nu écht komt. Met een biertje in de zon naar muziek luisteren en urenlang dansen. Het kan deze zomer allemaal weer. Maar ook dit heeft weer zijn schaduwkant. Fijn, die versoepelingen, maar ze gaan ook gepaard met stress: festivals, afspraken en ‘moetjes’ sluipen de agenda weer in. En dit is dan ook de reden dat ik op dit moment thuis in quarantaine zit. Niet omdat de grote boze overheid mij dit verplicht, maar vanwege een extreme vorm van de angststoornis FoMo (Fear of Missing out). Ik heb dit door middel van een sneltest bij mijzelf gediagnosticeerd en dit heeft, onbedoeld, een zeer negatieve impact op mijn dagelijkse leven. Dit vanwege mijn angst om straks, als alles weer mag, positief te zijn.

Waar Anouk zichzelf en op advies van haar long-/huisarts in zelfisolatie plaatste, vanwege haar heftige astma of wellicht omdat even weg zijn van 6 kinderen geen overbodige luxe is, doe ik dit geheel op eigen initiatief.

Vorig jaar, pre-corona, kon ik naar een festival en deed ik dat niet, ik had geen zin. Daarna ging alles op slot en dat heb ik ruim anderhalf jaar later nog steeds niet helemaal verwerkt. Ik laat, deze zomer, daarom ook niks aan het toeval over. En blijf tot mijn eerste test voor mijn eerste festival, op aanraden van de overheid, veilig thuis.