LHBTIkea

Wist je dat de montagehandleidingen van IKEA eigenlijk zijn opgesteld met vrouwen in het achterhoofd? Die bevatten veel illustraties en weinig tekst en dat blijkt beter te werken bij vrouwen dan bij mannen.

Dit ervoeren ik en een hulpvaardige vriend ook bij het in elkaar zetten van twee IKEA-kasten. Twee keer hadden we als laatste de plank nodig die we bij de eerste stap al hadden gebruikt. De kasten moesten daardoor weer helemaal uit elkaar worden gehaald en weer opnieuw in elkaar worden gezet (waargebeurd!). We hadden ons nog nooit zo mannelijk gevoeld.

De montagehandleidingen mogen dan gericht zijn op vrouwen, de plaatjes daarin zijn dat allerminst. Ze zijn zelfs rolbevestigend. Bij producten die door één persoon in elkaar gesleuteld moeten worden staat er bij de plaatjes altijd een man afgebeeld. Pas als deze door twee personen in elkaar moet worden gezet dan staat er (afhankelijk van het product) soms een vrouw of een klein meisje bij. Dat meisje is herkenbaar aan twee staartjes in het haar, ook lekker stereotyperend. En dat terwijl er ook zat stellen zijn waar Laura doorgaans de meubels in elkaar zet en Henk pas hoeft te komen helpen als het meisje met twee staartjes wordt afgebeeld.

Netkousen en BH-met-kipfilets

Gelukkig zijn deze figuurtjes lekker standaard ontworpen (dan zijn ze makkelijker te vervoeren). De bevestigende rolpatronen zijn dus makkelijk te verhelpen. De eerstvolgende keer dat er een IKEA-meubel in elkaar gezet moest worden nam ik dus eerst de handleiding onderhanden. Op het mannetje tekende ik netkousen en een BH-met-kipfilets-erin. Het meisje met de staartjes gaf ik een lange baard. De staartjes gebruikte ik als basis voor een grote glitterhoed en daarop tekende ik een roze eenhoorn.

De handleiding oogde inmiddels aardig genderfluïde. Lekker bezig, vond ik zelf. Mijn vriendin, die de Målm inmiddels vrijwel alleen in elkaar had gezet, dacht daar anders over. „Anders doe je ook even wat!”, mopperde ze, terwijl ze mij de inbussleutel aanreikte. „Ga jij maar verder vanaf stap 11!” „Maar schat”, zei ik, terwijl ik naar de montagehandleiding wees. „Dat is voor meisjes!”