Leven in Zuidoost: ‘de Vrije Bantoejongens’

Begin Jaren 90 werkte ik op de vrachtafdeling van de KLM op Schiphol Oost. Leuke tijd. Ik nam soms Mollie, mijn Labrador mee naar het werk en grapte eens tijdens de lunchbreak dat ze vegetariër was.

Gevolg: om mij te plagen bestelden de collega’s, de een na de ander, extra rosbief om het arme dier uit haar lijden te verlossen. Op een dag zat ik tijdens de lunch aan tafel met Nelson, een Ghanees en een nieuwe collega uit Nigeria. Twee forsgebouwde zelfbewuste kerels, six feet tall. Ik hoorde ze praten over Zuid-Afrika waar op dat moment de overgang van apartheid naar democratie aan de gang was. Mijn mond viel open van verbazing.

Nelson Mandela had nooit vrijgelaten mogen worden. De blanken hadden nooit de macht moeten overdragen aan de zwarten. De Blanken hadden Zuid-Afrika opgebouwd tot een regionale militaire en economisch Superpower. Met de zwarten aan de macht zou alles even corrupt worden als in de rest van Afrika. Ik haalde diep adem en bemoeide me met de discussie maar wist de heren niet op andere gedachten te brengen. Ze rammelden gewoon door. Zwarte mensen verachten blanken die zwakte vertonen. Blanke mensen die met harde hand regeren, die werden gerespecteerd.

Genocide in Namibië

Ik moest vorige week denken aan de ideeën van deze zwarte collega’s. In het nieuws was het Duitse Schadeloosstellingsvoorstel van 1,1 miljard euro voor de genocide in Namibië in de vorige eeuw. Het Namibiaanse Parlement veegde de vloer aan met dit aanbod en met de slappe Duitse politici. Ja, misschien was het zenden van een imposante Duitse vloot met veel saluutschoten een beter idee geweest. Op kosten van Berlin een paar flinke dansfestijnen organiseren in Windhoek voor zowel de bemanning als de lokale bevolking. Lekkere hapjes erbij. Daarnaast grootse bierfeesten om die hele nare geschiedenis van het kolonialisme weg te spoelen. En Namibisch zand erover.

Maar goed, die collega‘s van toen. Ze hadden geen enkele boodschap aan het Slavernijverleden. Wellicht waren ze de nazaten van de zwarte slavenhandelaren die de overtocht van slavenschepen naar de Amerikas mogelijk hadden gemaakt. Ach, het maakt niet uit. Vrienden onder elkaar, die hoeven toch zeker geen blad voor de mond te nemen? Wat vindt u? Wat zullen we doen met de adviezen van onze vrije Bantoejongens?