#ditnooitmeer

Tot mijn grote schaamte moet ik toegeven dat ik de dodenherdenking ben vergeten. Ik was even druk met mijn eigen tamelijk onbezorgde leventje waardoor ik vergat om iets voor achten naar NPO 1 te zappen om het jaarlijkse kransen leggen te aanschouwen.

Terwijl de nationale herdenking juist iets is waar ik altijd trouw naar kijk. Want ja, ik vind het wel degelijk belangrijk om oorlogsslachtoffers te herdenken. Ik ben altijd al heel geïnteresseerd geweest in de Tweede Wereldoorlog en ik kan mij nog steeds erg boos maken over hoe dat allemaal heeft kunnen gebeuren. Gelukkig zijn we in Nederland alert, we hangen de vlag half stok en plaatsen ferme berichten op sociale media. #ditnooitmeer
Dit gaan ons niet meer gebeuren! Of toch wel? 

De genocide van miljoenen joden is ‘klein’ begonnen met uitsluiting en antisemitische propaganda. ‘Pas op voor de jood!’ Dat was de boodschap in het Duitsland van de jaren ’30. Een boodschap die wijd werd verspreid door een notabene democratisch gekozen, politieke partij. Dit jaar las ik een verkiezingsprogramma van een zekere Nederlandse partij. In het programma lees je, tussen de regels door maar toch vrij duidelijk, ‘Pas op voor de moslim!’ Kennelijk is zo’n 10 procent van de Nederlandse kiesgerechtigde bevolking het daar mee eens. #ditnooitmeer

Gehersenspoeld en mishandeld

Afgelopen week las ik een artikel van een vrouw die in een Chinees martelkamp les had moeten geven aan Oeigoeren. In het artikel vertelt zij over de vernederingen die deze mensen daar doorstaan, hoe zij worden gehersenspoeld, mishandeld, gemarteld en verkracht en hoe vrouwen worden gedwongen zich te steriliseren. Volgens Amnesty International zitten er nu ongeveer 1 miljoen Oeigoeren opgesloten in heropvoedingskampen. De wereld weet er van. Toch gebeurt het. Hoe is dat in vredesnaam mogelijk? Kennelijk zijn economische en politieke belangen van grotere waarde dan mensenrechten. #ditnooitmeer

Het gebeurt ons. Het gebeurt mij niet en jou wellicht ook niet, maar het gebéurt wel. Minderheden worden nog altijd op kleine en grote schaal buitengesloten, vernederd, opgesloten en mishandeld. Het is gemakkelijk om dat niet te zien zolang je daar niet mee in aanraking komt. Ik snap het. Het is comfortabel leven in je eigen bubbel, ik weet er alles van. Tegenwoordig prikt er helaas steeds vaker iets door heen en dat maakt mij zo kwaad. Dus laten we volgend jaar weer 2 minuten stil zijn om te herdenken wat er is gebeurd, maar laten we dan de overige 364 dagen, 23 uur en 58 minuten heel veel herrie maken over wat er op dit moment in de wereld gebeurt. Want zonder die herrie zegt de stilte zo weinig.