De Toffeefabriek

Did you have your Choq today?

Dat vraag ik u af. Of je gebit nog heel is nadat je je tanden vanochtend in je porseleinen kommetje chocopops hebt gezet? En dan niet in de gechocolateerde vlokjes, maar echt in de kom? Om te testen of die misschien ook van chocola was? En of je je vaker op een dag afvraagt of de lepel van chocola is, of de stofzuiger? Je toetsenbord? De ruitenwissers, je telefoon of tandenborstel wellicht? Is de televisie echt of is het van cacao gemaakt? Is het tv-programma Showcolade echt of is het van chocola?

Er zijn ongetwijfeld veel Venz van Droste, Van Houten, Verkade en Tony’s Chocolonely, maar lijd je niet aan marketing-myopia wanneer je als programmamaker denkt dat je met miljoenen geestverwanten bent? Medespelers Remco Veldhuis en Richard Kemper zouden dat als voormalige reclamemakers toch moeten weten? Dat voor de meeste mensen niet de prangende levensvragen zijn of dingen echt zijn, of van chocolade. En dat je het programma Showcolade voor moet produceren, om die honger te stillen.

Chocolade voorwerpen

Een idee wordt voor een programma uitgewerkt tot format en vervolgens geproduceerd. Maar wie heeft zich op een gegeven moment afgevraagd of de wereld om hem/haar heen wemelde van chocolade voorwerpen? Dat moet toch iemand zijn met een verslaving aan het geluks-moleculetje anandamide, dat veel voorkomt in cacao? Of iemand die tijdens het blowen een chocolade craving kreeg? Want anandamide en THC hebben vergelijkbare chemische structuren en reageren op precies dezelfde receptoren in je hersenpan. Dus een persoon die stoned als een chocoprins eerst alle chocoladeletters, vervolgens de beschimmelde kerstkransjes en tot slot de paaseitjes had verorberd? Toen de pot Nutella leeggeschept en bedacht wat er nog meer van chocola zou zijn. De Nutella-pot zelf misschien?  In de zucht naar nog meer dopamine en serotonine zit niet alleen het lekkers in de chocolade maar zelfs in de wikkels van Verkade.

Komkommertijd

Op dat euforische moment leek het een prachtig idee om te formatteren en op de buis te brengen. Maar als je in gewone doen bent is het natuurlijk wel magertjes. Als je echt niet meer weet hoe te boeien dan is het komkommertijd op TV.  Natuurlijk moeten al die bekende Nederlanders en artiesten in deze tijd ook worden gesteund en tv is na religie het nieuwe opium van het volk. Het combineren van cannabis en chocola kan de euforische, opbeurende effecten van beide substanties versterken. Maar de mix van televisie en chocolade als format is zo mager dat ook John de Mol daar geen chocola van maken. Zelfs geen magere. Hij heeft een TV-fabriek, geen toffeefabriek. Laat staan een chocoladefabriek.

©CaCo Cale Columns…