Schoonheid: oppervlakkig, maar wél overstijgend

We kunnen tegenwoordig niet meer om het begrip ‘privilege’ heen.

De discussie over het zogeheten ‘witte privilege’ heeft tot grote demonstraties over de hele wereld geleid en met het speerpunt ‘bestrijden van het witte privilege’ heeft Sylvana Simons met iets meer dan 87 mille stemmen een zetel in het parlement bemachtigd.

Maar niet alleen over het witte privilege bestaat een discussie. Zo is er een strijd tegen het patriarchaat waarin de man onevenredig voorgetrokken zou worden in de maatschappij. Of wat te denken van religieuze privileges in het buitenland?

In de Golfstaten is er een sterk islamitisch privilege aanwezig waarbij de etnisch-islamitische bevolking er vele malen beter voorstaat dan de talloze gastarbeiders -die vaak een significant percentage van de bevolking in die landen uitmaken- die in deze landen als tweederangsburgers behandeld worden.

De lijst van soms bewezen, soms vermeende privileges is eindeloos, maar komen uiteindelijk op hetzelfde neer: voorgetrokken worden op basis van aspecten waar je zelf niks voor hebt moeten doen. En nóg specifieker: objectieve aspecten.

Schoonheid als deur naar publiciteit

Na me wat te hebben ingelezen in dit soort verschillende privileges viel mijn oog op een privilege waarbij, in tegenstelling tot objectiviteit, juist subjectiviteit een grote rol speelt: schoonheidsprivilege. Het in een voordeelpositie zijn op basis van het feit dat je mooi en charmant wordt bevonden.

Aanvankelijk dacht ik dat dit wel meeviel, ik had het zelf immers niet door. Later kwam ik erachter dat ik er ook helemaal niet achter kón komen, simpelweg doordat ik zelf tot die voorgetrokken groep behoor. 

Puur door het feit dat ik, in de ogen van een aantal mensen -mijn mening laat ik hier buiten-, mooier dan gemiddeld word bevonden, gaan er direct deuren voor je open die voor menig ander gesloten blijven.

Gevraagd worden of je modellenwerk wil doen, gevraagd worden om ergens een speech te houden et cetera: schoonheid is een poort naar publiciteit en daardoor een kansenvergroter op succes.

Schoonheid staat boven objectief privilege

Er zitten veel nadelen aan deze vorm van privilege: schoonheid is behalve subjectief ook nog eens uitzonderlijk. Écht mooi zijn en daardoor naar de top kunnen stoten in de publiciteit waarvoor mooi zijn bijna verplicht schijnt is schier onmogelijk voor het gros van de mensheid. Verder is het natuurlijk vrij oppervlakkig.

Tóch kleeft er een voordeeltje aan het schoonheidsprivilege: het staat los van etniciteit, geslacht, financiële status en intelligentie.

Hiermee is het nog niet per definitie eerlijk, maar er zit een klein lichtpuntje aan: iedere nieuwgeborene maakt kans om ooit te profiteren van het schoonheidsprivilege.