Doe eens normaal man
Laat het even heel, en ook hééél duidelijk, zijn. Als er met mij persoonlijk een afspraak wordt gemaakt dan kan ik deze afspraak zelf bevestigen, of zeggen dat ik deze niet accepteer. Dan heb ik invloed op de inhoud van deze afspraak. Wanneer er gezegd wordt dat ik iets moet doen, met de nadruk op moeten, dan is het geen afspraak maar een bevel.
Wat denkt die demissionaire pseudo leraar nu wel om mij persoonlijk aan te spreken. Dat toontje en die blik erbij. Dat ik mijn handen nu nog beter moet wassen? Hoe beter? Ik raak godverdomme al mijn vingers kwijt. Nog meer zeep gebruiken, nog langer? Intussen beginnen mijn klauwen eruit te zien of ik lepra heb, alles laat los, stompjes worden het. Zelfs de waterleidingmaatschappij belde mij omdat ze dachten dat er bij ons een lek zat! Dat ik beter afstand moet houden? Waarvan? Ik zit al een jaar opgesloten in die hut van me. Ik lul alleen nog tegen de cavia en de planten in de vensterbank. Die hebben er al zo genoeg van dat zij hun kopjes hebben laten hangen.
Dancing on Ice
Die enkele keren dat ik toch naar de supermarkt moet, lijkt het erop of ik aan het oefenen ben voor een nieuwe aflevering van Dancing on Ice. Pirouetten maak ik, flippen, axels en dubbele Rietbergers om maar niet binnen de anderhalve meter van anderen te komen. Sjoukje Dijkstra was op het ijs niets vergeleken met wat ik in de supermarkt presteer.
Kortom, ik houd mij strak aan de regels. Zo ben ik niet op de uitnodiging van Sven ingegaan om een rondje in het IJspaleis te schaatsen. Met kerst ben ik niet in Goor naar de kerk geweest. Heb geen zogenaamde vaste afspraken al bij de kapper staan en het afgelopen jaar ben ik zelfs niet in de verleiding geweest om mijn schoonmoeder eens stevig vast te pakken.
Anton Flier
Net op het moment dat het hart weer een beetje in zijn normale ritme kwam werd er, door de Anton Flier van het demissionaire kabinet, nog een schepje bovenop gegooid. “De versoepelingen” vormen een risico. En dat risico is de mijne als ik mij niet of beter aan de maatregelen houd. Welk kabeltje is er bij Meester Frik losgeraakt? Het moet wel een heel belangrijk kabeltje zijn geweest omdat er tevens nog een dreigement achteraankwam. Het terugdraaien van de versoepelingen. Welke? Dat ik dan niet meer met nog een andere dwaze koper voor 10 minuten bij de Primera mag shoppen? Dat zal mij toch een worst zijn! Zolang ik bij de slijter zonder afspraak en met meerderen naar binnen kan, vind ik alles prima. Dat de speelgoedwinkel weer dicht gaat? Dat haalde ik al bij die essentiële winkel dat het Kruidvat wordt genoemd!
Jan Pedant
Als Jan Pedant werkelijk wil dat ik nog beter mijn best doe, wat godsonmogelijk lijkt, dan wil ik hier best nog eens het licht, dat nu aan het eind van de tunnel lijkt, over laten schijnen. Maar dan is het onze afspraak dat hij, en die andere pretletters, zich goed gaan houden aan de oude afspraken met ons. Vooral die al met de horeca zijn gemaakt. “Doe eens normaal man.”