De basisschoolkriebels

De 90s. Een ander tijdperk. Vol met magie, verwondering en gedoogde hebberigheid. Op het schoolplein leefde je van de ene rage naar de andere.

Knikkers waren een vrij consequente vorm van kinderkapitalisme en de verschillende groottes hadden ook in iedere provincie van Nederland weer een andere naam. Maar na twee keer al je knikkers te hebben verloren aan Roy, met zijn super oneerlijke ‘met stoplicht’ of ‘met helikopter’-regels, leken de echte grote schatten makkelijker te behalen met Flippos of Pokemon plaatjes. Voor Flippos moest je eerst zelf door meerdere zakken chips heen kanen voor een gezonde voorraad. En dat was lastig te regelen met het ouderlijk front. Dus dan maar Pokemonplaatjes.

‘Ver Zweef’ of ‘Dichtst Bij de Muur’? Bij ‘Dichtst Bij de Muur’ waren de regels eigenlijk net zo scheef als de muur zelf. En met ‘Ver Zweef’ gebruikte iedereen een andere denkbeeldige lijn. Maar je had het idee dat je veel meer invloed had op het spel.

Valentijnsdag

Al deze schoolpleinsporten waren nog niet eens het spannendste aan de basisschool. Dat was Valentijnsdag. Met al dat geheime gedoe. En die zak snoep van de Jamin. Zou je er dit jaar eentje krijgen? Als dat zo was, dan hoopte je dat je het wel van Loes was. Want zij was het knapst. Je had eigenlijk nog geen idee wat dat inhield. Of wat jouw eigen smaak was. Maar de coolste jongen van de klas had dit gezegd dus dan was het gewoon waar. Vol zenuwen kwam je de 14e op school. Het voelde een beetje als de ochtend nadat je je schoen had gezet met Sinterklaas. Alleen wist je al dat Sinterklaas niet bestond en de liefde begon pas net te bestaan voor je. Terwijl je binnen kwam schoof dat wat verlegen meisje (die normaal nooit wat tegen je zei) je met een schichtige blik een puntzak snoep in je hand.

‘Hier, alsjeblieft. Van mij’. Terwijl ze weg liep dacht je: ‘Oké, dat was niet Loes. Maar zij was eigenlijk ook best leuk’.

Vol verwarring zocht je je oudere broer op om te vragen of dit betekende dat je nu verkering had. Want je had totaal geen idee. Vergeten te vragen ook. Met een zucht vertelde deze dat hij het dan wel even ging vragen. En dat was dan Valentijn op de basisschool.

Wat ik dit jaar met Valentijn ga doen? Ik denk dat ik een puntzak snoep ga kopen.