Mening

Op dit moment lijkt er in dit land aan allerlei zaken een gebrek te zijn: vrijheid, vaccins, huidcontact, zorgverleners en natuurlijk een geopende Action, om onze zinloze kooplust op bot te vieren.

En wat we daarvan vinden, uiten we voortdurend. Daar zijn we immers Nederlanders voor.

Er valt niet aan te ontkomen. Waar je ook (niet) gaat of staat: je ontkomt niet aan ieders mening, die overal en altijd luidkeels en in niet mis te verstane bewoordingen, geuit wordt. Al dan niet in de persoon van Diederik Gommers, die in een vorig leven, voordat hij BN-er en fulltime tafelheer werd in alle denkbare talkshows, blijkbaar arts/intensivist was. Of in de vorm van eencellige capuchonjongetjes die hun gebrek aan taligheid opgewekt compenseren met geweld, vergezeld van oerkreten om hun gebrek aan vocabulaire te verbergen.

Niets te melden, toch doen

Of in de verleidelijke vorm van Famke Louise: ooit een ietwat verlegen aankomend model dat zichzelf daarna heeft ontpopt tot ‘zangeres’, willoos slachtoffer van allerhande tv-programma’s en documentaires, partner in crime van de eerdergenoemde Diederik Gommers oftewel You Tuber: een verzamelnaam voor mensen die niets te melden hebben en dit toch doen.

En ik kan alles verdragen: lock-downs, tijdelijke afzondering, een avondklok, en zelfs Diederik Gommers, Famke Louise en de combinatie van die twee. Ik ken alleen geen enkel land waarin er zo een duidelijke disbalans is tussen enerzijds een enorme overvloed aan meningen, en anderzijds een schrijnend tekort aan fatsoen. Ik verlang niet meteen naar weer naar buiten mogen na 21.00 uur, of naar shoppen en knuffelen. Ik verlang maar naar één ding: gezond verstand. Dat is mijn mening.