Looppraat

Een onaangename waterkou domineert deze coronacrisis-ochtend. Het is een waterkoude dag in januari en dit is mijn uitje van de dag.

Ik moet nog even wachten voor ik vertrek want mijn watch is nog niet genoeg opgeladen voor de afstand die ik vandaag wil gaan lopen. Hij hangt levenloos aan het stroomdraadje in het stopcontact. Ik vul de flesjes die ik dadelijk met me mee neem en doe ze in mijn belt. Twee is genoeg vandaag. Ik zit in mijn eerste opbouwweek van de drie, daarna neem ik een week rust. Dat heeft mijn lijf altijd wel nodig. Het doel afgelopen maanden was dat ik weer lange duurlopen kon maken; dat ik ‘daar’ op mijn loopschoenen weer was. Dat is na een lange langzame trainingsopbouw gelukt. Nu denk ik na over een nieuw doel.

Mooi op een troosteloze dag

Mijn watch is opgeladen. Ik doe mijn belt met de ranja om, petje op, check nog even mijn phone terwijl ik wacht tot de GPS van de watch is verbonden. Dan kan de startknop worden ingedrukt en kan ik vertrekken. Ik ga vandaag eerst maar eens richting Halder de Dommel over. Het is altijd mooi daar. Zelfs op troosteloze dagen als deze. De kou valt, al lopend, eigenlijk toch wel mee.

Na een paar kilometer zoek ik naar de hartslagmeter op mijn watch. Op hartslag trainen beviel mij goed de afgelopen weken. De hartslag is vandaag hoog in relatie tot het tempo dat ik loop. Ik voel dat zo niet, het gaat eigenlijk best lekker, maar ik pas mijn tempo er op aan. Ik ga waarschijnlijk weer te hard. De hartslag daalt nauwelijks. Ik pas het tempo nog meer aan, maar de hartslag daalt niet zoals ik dat wil. Is het de kou of heeft mijn lijf de belastende tien van afgelopen zondag nog niet verwerkt? Het gaat eigenlijk wel lekker, ik besluit het rustige tempo zo aan te houden en de watch te laten voor wat hij is. De duizend metertijden geven me genoeg informatie, maar het voelt vooral goed vandaag.

Al lopend drinken

Na Halder duik ik het kille Sterrebos in, loop via de Zuiderplas het Broek in richting een vandaag onzichtbare Sint Jan. Na een kilometer of tien giet ik de eerste ranja naar binnen. Het al lopend drinken heb ik me inmiddels eigen gemaakt. Dat smaakt goed. Daarna draaf ik langs de andere kant van Vught weer lekker naar huis.

Ga ik in mijn volgende rendoelstelling inzetten op ‘verder’ of zet ik in op ‘sneller’? Ach, daar kom ik vandaag niet uit, ik laat het maar, de kilometers van vandaag vallen goed en daar gaat het om. Op het einde druk ik op het stopknopje van mijn watch en bevestig dat ik klaar ben met de duurloop. De analyse is direct beschikbaar op mijn phone. Mooi is dat. De hartslag bleef hoog vandaag, maar zo voelde het niet. Het zal de passie voor de loopsport wel zijn.