De Redder des Vaderlands

Zolang Hugo de Jonge zelf vindt dat hij een positieve bijdrage kan leveren aan het bezweren van de grootste naoorlogse crisis die ons land al bijna een jaar in zijn greep houdt, denkt hij niet aan aftreden. Want zo, zegt hij, zit hij niet in de wedstrijd. Hij neemt verantwoordelijkheid.

En daar precies zit het probleem met de altijd strak gecoiffeerde en gebloemschoende minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Zelfreflectie komt in Hugo’s gedachtenwereld namelijk niet voor. Hij is op een missie.  Intussen wordt zijn track record met de dag pijnlijker. Nu weer berichten in de media dat de toekomstige beschikbaarheid van de vaccins te rooskleurig is voorgesteld. Alleen als het meest gunstige scenario zich ontvouwt, zal iedereen volgens het gepresenteerde tijdpad ingeënt kunnen worden. Maar dan moet ook alles meezitten en dat is verre van zeker.

Dovemansoren Hugo de Jonge

Kritiek is echter aan dovemansoren gericht. Bij het spoeddebat was er weliswaar een noodzakelijk mea culpa, maar bloed zou er niet vloeien. Daarna verviel hij al snel in zijn bekende routine: een repeterende woordenstroom zonder antwoord te geven op gestelde vragen en zichtbaar geïrriteerd als de vragenstellers (vooral de gelegenheidstandem Wilders en Klaver maakte het hem moeilijk) voet bij stuk houden. Maar in de achterkamers van de politiek was vooraf besloten dat hij door de coalitie niet geofferd zou worden en er zou te weinig steun zijn voor de onvermijdelijke motie van wantrouwen van de oppositie. Na hoeveel missers is de maat een keer wel vol? Wat volgde was het zoveelste debat voor de bühne dat voor niemand gevolgen zou hebben.

Het zal zijn toch al niet geringe ego een extra boost hebben gegeven. Het is de enige verklaring voor als je op het toppunt van de crisis op televisie als een malloot kerstliederen gaat staan zingen.

Hugo in de geschiedenisboeken

Ruim 160.000 vaccins hebben in Oss ongebruikt liggen wachten, klaar om ingezet te worden, maar de priklocaties waren/zijn door eigen falen niet op orde. 80.000 mensen minder die later ingeënt worden dan nodig was. Met alle extra druk op de al zo overbelaste zorg en waarschijnlijk het verlies van mensenlevens tot gevolg.

Het zal Hugo niet deren. Hugo heeft voor zichzelf een plaats bedongen in de geschiedenisboeken. Het nageslacht moet over hem lezen als de daadkrachtige crisismanager die het schip van staat door de zware corona-storm heeft geloodst. De Redder des Vaderlands. Hugo de Grote.

De geschiedenisboeken zal hij misschien wel halen, maar niet op de manier zoals hem zelf voor ogen staat. Om een spreekwoord van onze oosterburen te citeren: Een meester is hij die zijn beperkingen kent. Je zou hem deze wijsheid op een Delftsblauw tegeltje willen toezenden om naast zijn bureau te hangen. Maar de kans is dan groot dat het in de prullenbak zal verdwijnen.