Coronaleed

Ik liep laatst weer een blokje om, de zoveelste dit jaar.

Totdat ik plots wat nattigs voelde,

ergens in m’n haar.

En ja hoor tot mijn ergernis was dat dus vogelpoep.

vlug keek ik even om me heen, maar niemand anders op de stoep.

Geïrriteerd veegde ik de poep zo snel mogelijk weer weg.

Mopperend verzuchtte ik, “ik heb ook altijd pech”.

Toen zag ik daar de vogel vliegen, die mij net bescheet.

Het leek wel of hij naar mij lachte, maar net toen hij dat deed,

werd hij door een elektrokabel  geëlektrocuteerd.

Ik denk dat hij na dit gedoe zijn lesje heeft geleerd.