Ambivert

Ik ben (of ik heb?) een ingewikkelde persoonlijkheid. Voornamelijk voor mijzelf maak ik het soms onnodig moeilijk. Ik ben introvert én extravert, ik ben op zoek naar prikkels (adrenaline) maar tegelijkertijd een HSP, waardoor ik regelmatig overprikkeld thuis op de bank beland.

Ik wil stabiliteit, maar ben continu op zoek naar iets nieuws. Ik wil verre landen, andere culturen bezoeken maar heb tevens vliegangst en krijg paniekaanvallen als ik ergens anders moet slapen. Ik hou van communiceren met anderen, maar ben ook graag alleen. Je begrijpt; ik ben kapot na een dag mezelf zijn. En ik heb het geprobeerd hoor, níet mezelf zijn. Maar man, dát is pas vermoeiend.

Bijdragen aan welzijn

Ik zou willen leven in het hier en nu, tevreden zijn met wat ik heb. Maar toch ben ik veel bezig met de toekomst (of het verleden) en wil ik altijd iets anders. Niet per se meer, soms zelfs minder, maar altijd ánders. Zo ben ik als pr-consultant overgestapt naar een menselijker beroep; kraamverzorgende. Ik had me voorgenomen het wat rustiger aan te doen en ik wilde iets doen dat ‘bijdraagt aan het welzijn van de mens’. Nou is dat absoluut gelukt. Ik bedoel, ouwehoeren over een nieuw lifestyle-product (wat niemand écht nodig heeft) versus barende vrouwen ondersteunen en advies geven aan nieuwbakken ouders… je snapt het wel. Nu, twee jaar verder, zou ik eigenlijk wel zzp-er moeten worden. Ik vind namelijk dat ik wel weer toe ben aan een nieuwe uitdaging.

Ik heb veel therapie gehad, hoor. Ik bedoel, misschien moet ik zelf wel therapeut worden? Of ‘lifestyle coach’. Misschien kan ik wel aan de slag als ervaringsdeskundige? Tsja, dat zou ik ook nog kunnen doen…

Heel veel keuzes

En zo gaat het dus elke keer. Dan ben ik net met iets begonnen en vind ik alweer iets anders leuk. Er zijn gewoon zoveel keuzes vandaag de dag. De extravert in mij vindt het allemaal reuze spannend, die nieuwe avonturen. Maar de introvert… die gaat direct in de paniekstand en schreeuwt van binnen ‘of ik nu goddomme niet eens even kan chillen’. Ik weet gewoon niet meer waar ik goed aan doe, snap je? Doodmoe word ik ervan.

Oh ja, en dan vind ik het ook nog leuk om te schrijven. Gelukkig hebben we daar de Metro-Lezerscolumn voor. Ideaal om zo nu en dan even wat van je af te pennen. En dan hoor je de Introvert ‘hou het lekker voor jezelf’. En de Extravert juicht ‘insturen!’.