Begrip

Begrip hebben voor een ander, voor een andere mening, ik kan dat heel goed. Ik ben nou eenmaal heel erg van het nuanceren. Iets vanuit andermans ogen kunnen beschouwen, gaat mij heel natuurlijk af. Maar eenvoudig vind ik het niet, dat me dat zo makkelijk af gaat. Ik zou best wat meer zwart-wit willen zijn, makkelijker lijkt me dat, ben ik niet, het zij zo.

Lankmoedigheid

Het maakt dat ik niet snel verongelijkt ben, om andermans mening, want ik kan relativeren als een razende. Hoe erg is het nou eigenlijk, en wat vind ik dan zo vreselijk, aan die andere kijk. Het intrigeert me vaak, en ik leer ervan, een andere kijk dan die van mezelf. Zoveel mensen, zoveel meningen. Zolang je een ander niet te kort doet of kwetst, moet je dat vooral lekker zelf weten. Roepen tot je scheelziet, het zal me echt een worst zijn. Dan denk je dat toch lekker jongen, als je daar gelukkig van wordt, helemaal prima.

Lankmoedigheid schijnt dat te zijn, las ik zojuist ergens, prachtig woord trouwens. Ik hoor hem maar zelden. Volgens de schrijver van dat stukje betekent het zoiets als ‘veel kunnen verdragen voor je boos wordt’. Verdraagzaam of tolerant, ongeveer hetzelfde, ik zocht het ook meteen even op 🙂 Kijk en dat vind ik nou best lekker, dat ik lankmoedig ben, ineens voelt het minder erg. Ik laveer heerlijk tussen alle meningen door, hoef geen kamp te kiezen en heb begrip voor iedereen, terwijl ik ondertussen mijn eigen stevige mening vormgeef. Elk mens behoud op die manier zijn waardigheid, en zijn gevoel van eigenwaarde, zonder die andere mening belachelijk of stom te vinden.

Worstelingen

Het niet met elkaar eens zijn is niks meer dan er een andere mening op na houden, niks om je over op te winden toch? Want niemand heeft gelijk of heeft het mis, ze denken gewoon anders. Wil niet zeggen dat ik er heus wel van wakker heb gelegen hoor, als er soms harde woorden op social werden geslingerd, dat raakte me diep. Er zijn talloze worstelingen geweest, in mijn hoofd in de stilte van de nacht, de afgelopen maanden.

Maar tot zover reikt dus mijn lankmoedigheid, want het schijnt ook zo te zijn dat er vaccinatie oplichters actief zijn. Zij benaderen kwetsbare mensen, om ze een zogenaamde vaccinatie aan te bieden. Wat een kansloos en waardeloos sujet ben je dan, om op die manier misbruik te maken van. En dan is dit nog maar één voorbeeld, ik lees over talloze, op heel veel verschillende vlakken. Om te janken toch?

Afvoerputje

Kort en goed, ik heb begrip voor iedereen. Ik vind alle lieverds die er een andere mening op na houden als ik, nog net zo lief als ervoor. We hoeven het niet altijd eens te zijn, om van elkaar te houden. Zolang elk andersdenkend mens ook in zijn waarde wordt gelaten, zal het me een biet zijn. Want dat werkt natuurlijk wel twee kanten op. Niemand heeft momenteel de wijsheid in pacht, dat is mijn absolute overtuiging, en ik trek dus ook weloverwogen mijn eigen plan.

Maar ik trek een dikke vette grens bij oplichting, vernieling of een ander ernstig tekort doen, daar heb ik nul begrip voor en daarin ben ik zeer standvastig. Dan spoelt mijn lankmoedige liefde wel direct door het afvoerputje. Het doet me wel denken aan dat ene zinnetje van vroeger. ‘Wat u niet wilt dat u geschied, doe dat ook een ander niet’ Heeft die katholieke opvoeding toch nog onverwacht zijn sporen achtergelaten.