In hetzelfde schuitje

Wat een bizar jaar is 2020 geworden. Vorig jaar voorvoelde ik al dat het een jaar zou worden met grote veranderingen. Maar dit had ik in de verste nooit kunnen bedenken!

De laatste tijd valt me iets op wat me eigenlijk meer zorgen baart dan het coronavirus; er lijkt wereldwijd een tweedeling te ontstaan. Simpel gezegd zijn er twee groepen mensen: “zij die geloven” en “zij die niet geloven”. Dit geloven heeft niets met religie te maken maar met het virus, zowel het ontstaan ervan als ook de gevolgen. Op zich is dit niet vreemd of erg zou je denken, maar het lijken inmiddels wel “kampen” te worden. Twee groepen die lijnrecht tegenover elkaar staan en elkaar hier om veroordelen. Dat gaat soms extreem ver en als dit niet stopt dan hou ik mijn hart vast.

Alsof we het zelfde dachten

Onlangs kaartte een vriend, die mij bezocht, dit onderwerp aan en uitte zijn zorgen hierover. In eerste instantie waren we het helemaal met elkaar eens en het leek daarom of we precies het zelfde dachten over het coronavirus. Beiden maakten we ons zorgen over de “kampen”, toen nog veronderstellende dat we allebei tot hetzelfde kamp behoorden. Tot even later ineens bleek dat we juist lijnrecht tegenover elkaar stonden en dus ieder tot een andere groep behoorden. In een flits betrapte ik mezelf er op dat ik hem direct anders bekeek. Pas toen ik mezelf corrigeerde, dat beeld los liet en we verder praatten, kwamen we uiteindelijk toch weer op een zelfde lijn bij elkaar. En dat gegeven boeide mij! Want zo is het natuurlijk ook, we zitten immers allemaal in hetzelfde schuitje en uiteindelijk willen we ook hetzelfde; een wereld waarin rust en vrede is.

Geen partij kiezen

Deze week zag ik dan een heel oud filmpje op internet van Krishnamurti (een uit India afkomstig spiritueel leraar) waarin hij het volgende zei tegen een groepje leerlingen: ‘Als ik zeg, er bestaat GEEN God, dan heb ik mezelf geblokkeerd nietwaar?’ (De leerlingen knikken) ‘Als ik zeg, er BESTAAT een God, dan heb ik mezelf ook geblokkeerd nietwaar? Maar als ik zeg; Ik weet het niet, laat ik het eens gaan onderzoeken, dan zit ik in de juiste energie om hierin verder te komen. Dus laten we geen JA of NEE zeggen, laten we geen partij kiezen.’

Uitgerekend nu kunnen we Krishnamurti’s wijze woorden toepassen in de huidige crisis. Door alle scenario’s open te houden, zelf een en ander te onderzoeken en elkaars meningen te respecteren, zonder oordeel. Dan pas komen we hier echt SAMEN doorheen. Misschien is dat wel het hele doel van deze gekke tijd…