DEBORA DOET STOER (Samen Tegen Onrecht En Racisme)

“We moeten erover praten!” Toen ik onlangs racisme en discriminatie bespreekbaar wilde maken binnen de Rotterdamse gebiedscommissie Kralingen Crooswijk, waren de reacties heftig.

Men gaf mij het gevoel dat ik iets verkeerds had gedaan. Wat ik wilde zeggen, heeft niemand gehoord omdat men het te druk had om mij de mond te snoeren. Verder wenste een gebiedscommissielid ‘verlost te worden van stemmingmakers’ zoals ik, ‘walgelijk’ was ik en een ‘draak’. Ik maakte ‘misbruik van hun vertrouwen’. Ik moest mij ‘kapot schamen’. De vergadering werd geschorst. Vanaf het moment dat ik mij voor het eerst openlijk uitsprak over racisme en gelijke behandeling, negeert men mij en doet men alsof ik niet besta. Racisme wordt gebruikt als uitsluitingsmechanisme, uit eigenbelang en angst om de macht te verliezen. Persoonlijke aanvallen en groteske overdrijvingen leiden de aandacht af van waar het werkelijk over gaat.

De media zet Crooswijk neer als een wijk waar mensen wonen die ‘authentiek’, ‘nuchter’, ‘rauw’ en op z’n Rotterdams, ‘recht voor z’n raap’ zijn. Maar in werkelijkheid heeft dit niks te maken met ‘authenticiteit’ of ‘Rotterdamse directheid’, dit is gewoon respectloos en onfatsoenlijk gedrag.

Freakshow

Ik vind het helemaal niet grappig als omroep ‘PowNed’ van Crooswijk een ‘freakshow’ maakt. Met een gebiedscommissielid in ‘de hoofdrol’ en ‘PowNed’ als ‘castingdirector’, krijgt de kijker herhaaldelijk racistische, seksistische en discriminerende opmerkingen te verduren en wordt de kijker voor de gek gehouden. Dat ‘PowNed’ acteurs gebruikt en kijkers misleidt dat weten we allang, maar dat een volksvertegenwoordiger met een voorbeeldfunctie (die overigens niet eens in Crooswijk woont), actief meewerkt om bewoners tegen elkaar op te zetten en aan te zetten tot onverdraagzaamheid, vind ik onacceptabel. Een kleine groep ‘Crooswijkse schreeuwers’ is zo dominant aanwezig, dat anderen geen ruimte krijgen en niet aan bod komen. De ‘schreeuwers’ worden beloond en krijgen alles voor elkaar. Zelfs een cursus polarisatie heeft niks geholpen.

Zolang het om witte mensen gaat, worden subsidieaanvragen gehonoreerd, ook zonder ambtelijk advies en financiële onderbouwing. En om je dan vervolgens erover te verbazen dat niet witte Rotterdammers geen zin (meer) hebben om zich in te zetten voor de wijk en zich in te vechten binnen het bestaande systeem, is bijzonder naïef en illustreert de “Witte Onschuld” waarover Gloria Wekker het in haar boek heeft.

Het zou mooi zijn als de gebiedscommissie in de toekomst wat zorgvuldiger met mensen omgaat.

Debora Fernald (gebiedscommissielid GroenLinks Kralingen-Crooswijk)