De toverfee van de TV
Je sluit als zestiende aan in de lange rij bij de kassa, staat bijna achter in de winkel. Genoeg tijd om even te mijmeren over deze vreemde tijd. Je stelt je in geuren en kleuren de komende feestdagen voor, bedenkt plannen voor de toekomst, straks, in het nieuwe jaar, waarin alles weer normaal wordt..
POF! Door het metalen gekletter van botsende winkelwagentjes schrik je wakker uit je dagdroom; Het kille witte licht doet de vriendelijke toverfee uit een tv-reclame verdwijnen als poedersneeuw in de zon. Je staat inmiddels achtste in de rij met uitpuilende winkelwagentjes, nog steeds halverwege de winkel. Links en rechts proberen volle karren ‘stiekem’ in te voegen, een grauw en ‘n snauw is hun deel.
Ieder voor zich
Een type als Max Verstappen zou met een paar gedurfde acties de kassa-finish al lang als tweede zijn gepasseerd, tenminste- als z’n wagentje niet weer zou uitvallen. Maar jij, gelaten en bescheiden als je bent, jij staat daar natuurlijk vreselijk in de weg voor types die juist ook in dat gangpad willen shoppen. Graaiend, teruggooiend, zich een weg banend tussen de schappen en de karren. Nee, van enige ‘kerstsfeer’ is hier geen sprake, afgezien van dappere pogingen met veel groen en nog meer ballen die illusie op te wekken, tussen overvolle schappen en druk rennende medewerkers. Hier is het ‘ieder voor zich, de Kerstman voor ons allen’, want we moeten nog zo veel, juist nu, juist hier..
Toverpoeder
Met m’n ogen half dicht en een glimlach op m’n gezicht, ga ik in gedachten nog even terug naar de fee in het tv-spotje, met die fijne warme sfeer, met al die vriendelijke, goedlachse mensen, waar zelfs corona even stopt voor een handjevol toverpoeder ..… Tot de omroeper me voor de laatste keer ruw uit deze dagdroom, haalt door zo’n 23 keer te roepen ‘Kassa 5 gaat voor u open, u kunt hier alleen pinnen’. Paniek alom: blijven we staan, of verdringen we ons allemaal voor kassa vijf? Pfff…. Ik sta nog even te knipperen tegen het schelle licht, reken af en ben blij als ik zo weer buiten ben.
Eenmaal in de auto probeer ik nog even terug te komen in de sfeer van het spotje. Het lukt me niet. Sommige dromen, en vooral goede feeën, staan toch iets te ver van de realiteit….