Groen, groen, groen!

Vraag het aan een gemiddelde kleuterjongen wat hij later wil worden en hij zal zeggen dat hij piloot, brandweerman of voetballer wil zijn.

Vraag het over een tijdje aan dezelfde kleuter dan zal de piloot worden ingeruild voor intensivist. Wie wil er nu aan de grond zitten? De kleuter van de toekomst wil net zo beroemd worden als Diederik Gommers. De hele dag met je kop op de televisie en duizenden volgers op Instagram. Diederik heeft trouwens geluk. Net op het moment dat hij het sociale netwerken en dus Instagram heeft ontdekt, maakt dit kanaal bekend dat blote borsten weer getoond mogen worden. Bij dat filiaaltje van Facebook weten ze wat vooruitgang is! Het zal Diederik misschien wel aan zijn ziekenhuisbroek roesten, zolang zijn account maar als een tiet loopt en de jeugd hem tegen de borst drukt, vindt hij het allemaal wel best.

Stel de vraag aan een meisje wat zij later wil worden en ook dan liggen de antwoorden voor de hand. Prinses! Lijkt mij zeer logisch, wie wil niet zonder haar ouders een paar dagen op vakantie? De kans dat zij dokter zegt is ook vrij groot. Beroemd maakt ook nog een goede kans om gekozen te worden, al verwacht ik dat zelfs een kind beseft dat je hierdoor later in allerlei stupide spelprogramma’s op één of andere campingzender moet verschijnen.

Lucille van de balletjes

Gelukkig zijn er ook kinderen die echt weten wat zij later willen worden. Gelukkig bedoel ik dan voor het kind. Fijn dat hij of zij al precies weet welk beroep de voorkeur heeft en nog niet gehinderd door welke zelfkennis dan ook. Zoiets als Lange Frans, die eerst rapper wilde zijn en toen dat niet lukte onlangs het beroep van sprookjesverteller heeft gekozen. Ik denk dat Lange Snuit wel een mooie nieuwe artiestennaam is voor Frans, hij mag hem van mij hebben!

Het hele bovenstaande verhaal is een lange inleiding naar een markante beroepskeuze die ik deze week tegenkwam. Namelijk die van Lucille Werner. Lucille wie? Lucille Werner, u weet wel, die dame van de balletjes?! De vijf letterwoordjes?! De moeder van Jan Versteegh?! Er gaat nog geen lampje branden? Die van het rode balletje en dat men dan de beurt kwijt is?! Die van Jéé Pééé! Nog niet? Een laatste poging, het moet maar, met excuses: ”Dat mens met dat manke been!”.  Hè, hè, juist die ja! Die Lucille Werner heeft altijd al graag kamerlid willen worden. De droom van haar komt uit want zij staat op een verkiesbare plaats voor het CDA. Binnenkort zullen we bij elke partijbijeenkomst na het raden van het woord “Inclusie”, iedereen ”Groen, Groen, Groen”, horen roepen.

Had zij zich niet beter bij dat clubje van Jesse kunnen aanmelden?