De slang

Op mijn vrije dag was ik mijn kast aan het uitruimen. Ik vond een afscheidsboekje met daarin een laatste groet van collega’s van de betreffende school. Zo ook van de directrice.

Haar laatste groet ging over een slang.

Destijds zat Robbie in mijn klas. Hij wilde zijn spreekbeurt over slangen houden. Zijn vader had er een. ‘Mag ik die meenemen?’, vroeg hij. Ik had Robbie nog nooit zo enthousiast gezien. Ik beloofde het in de pauze aan de directrice te vragen.

Rillen…

Tijdens de koffiepauze ging ik naar haar toe. Het toeval wilde dat het gespreksonderwerp net over dieren ging. Ze vertelde over hoe eng ze slangen wel niet vond, alleen al de gedachte aan een slang liet haar rillen. Na de pauze kwam Robbie blij op me afgerend. ‘Mag ik de slang meenemen?’, vroeg hij vol verwachting. ‘Jazeker!’, antwoordde ik. ‘Houd het nog even onderons, sommige kinderen van andere klassen vinden het misschien een beetje spannend.’

In werkelijkheid had ik het helemaal niet gevraagd, bang dat de directrice nee zou zeggen. Robbie had al weinig zelfvertrouwen en was erg verlegen Deze spreekbeurt kon een groot succes voor hem worden.

Een paar weken later is het zover. Aangezien ik de slang toch niet zonder toestemming van de directrice de school in wil brengen, breng ik haar de betreffende ochtend op de hoogte. Ze is not amused, maar omdat het zo kortdag is geeft ze toch toestemming. Na school moet ik me melden in haar kantoor. Via de achterdeur van school brengt vader de slang naar de klas.

Voor Robbie een 10

Robbie geeft een geweldige spreekbeurt! In het begin zitten de kinderen die het eng vinden achterin de klas. Aan het einde van de spreekbeurt vindt niemand de slang meer eng. Alle kinderen mogen hem op het eind nog even aaien.
Ik geef Robbie een 10 voor zijn spreekbeurt. Robbie zijn dag kan niet meer stuk.

Na school meld ik me in het kantoor van de directrice. Ze is nog steeds niet blij met de actie. Of ik zoiets als met die slang een volgende keer graag eerder wil overleggen. Verder wil ze het niet bespreken.

In het afscheidsboekje schreef ze dat ze het hele slangvoorval achteraf geweldig vond. De reden daarvoor was dat ik het belang van het kind voorop stelde, ongeacht wat iemand anders ervan vond.