De koning heeft een vrijstelling en Rutte is de Mol

Een nachtmerrie? Misschien was het wel een hallucinatie. Ik zag mensen in de supermarkt met een mondkapje voor.

Er was wereldwijd een gevaarlijk virus uitgebroken. Je moest minimaal anderhalve meter afstand van elkaar houden in een toch al afstandelijke maatschappij. Een terrasje pikken of een feestje vieren was er niet meer bij. Mensen overleefden dat zonder vakantie en illegale feesten niet.

Vrijheid van meningsuiting over de oplossing van de pandemie werd onderling zwaarbevochten. Een opiniepeiler die dacht de oplossing te hebben gevonden werd honds behandeld.

Alles eenzijdig belicht door één bepaalde kleur. De geschiedenis waarvan je juist leert hoe het niet moet, moest worden uitgewist.

Wim Suurbier overleed. Peter Green ook. Toen dacht ik: Need someone’s hand to lead me through the night.

Zoek je geluk niet bij anderen, maar bij en in jezelf.

Ik pik die oneliners eruit die bij mij passen: sommige clichés zijn zo gek nog niet. Ik schop in een grijs en druilerig bos tegen een eikel die eigenlijk een dennenappel is. Toch noem ik hem zo. Een eikel of niet, degenen die mij zo noemen zijn mogelijk nog eigenwijzer. Als je de dingen niet ziet zoals zij, dan voelen zij zich niet prettig. Het zijn nietszeggende praters zonder gehoorgang: ergerlijker kan niet, want tien keer nul blijft nul.

Een influencer laat zich beïnvloeden terwijl het toch juist haar ‘vak’ is beïnvloedbare mensen te beïnvloeden, die na haar excuus, omdat ze inkomstenderving vreest, haar weer omarmen. Zelfs een slimme viroloog tuint erin.

Ik zwijg voortaan, gebruikmakend van mijn recht om geen gebruik te maken van vrijheid van meningsuiting.

Het weer klaart op na een week met besmettingen en een veelvoud van nul op het rekest voor de horeca. Feestende jongeren worden gespot in een partytent op een plein in Den Haag en een Haags gezin op Schiphol. Ze vliegen voor een vakantie naar Griekenland.

‘Ken je die mop van een koning die naar Griekenland vloog?’

‘Die ging zeker niet?’

‘Jawel, maar hij vloog gelijk weer terug.’

‘Zonde van de kerosine.’

Het maakt niet uit, op het bonnetje staat toch niet zijn naam. Hij heeft een vrijstelling en blijft duurzaam op zijn zwaar gesubsidieerde troon zitten en vertelt ons wat wij niet moeten doen of juist wel, zonder daar zelf verantwoordelijk voor te zijn. En Rutte is de Mol. Wat een gemiste kans om de monarchie eindelijk weg te laten vliegen.