Influencer

Oeps…daar zit hij opeens, onze Bram. Vol in beeld op TV, aan tafel bij een talkshow. Met zijn melkboerenhondenhaar en zijn droopy ogen. Doe een kruikje om zijn hals en daar zit onze rasechte Sint Bernhard. Op het balkje van de ondertiteling staat zijn naam en zijn functie: influencer.

Dat is zo’n mysterieus wezen die op Insta en YouTube heel veel volgers heeft. Naar verluidt ben je dan een bekende Nederlander. Hij krijgt zelfs betaald door de overheid om als goeroe zijn publiek te bewegen de coronamaatregelen te accepteren. En nu breekt hij een lans voor het verruimen van de horeca-openingstijden. Dan ken ik hem weer, hij verloochent zijn afkomst niet. Daar zit een verhaal achter.

Je vraagt je wel eens af wat er van iemand terecht is gekomen, die je uit je eigen jeugd kent. Nou, het kan dus verkeren. Onze Bram is een merk geworden, het gaat hem voor de wind.

De kroeg

We kennen hem van vroeger. Van de kroeg waar de dorpsjeugd samenschoolde met minirok en Beatles-haar. Waar de barkeeper met ijzeren hand regeerde. Desnoods mepte hij je met een Engelse sleutel naar buiten. Als het op knokken aan kwam was de straat de plaats om een geschil uit te vechten.

Bram was nooit aanstichter van de fikse onderonsjes, maar hij vloog er wel op af. Als door een magneet aangetrokken, maar wel met goede intenties. Zijn weinig overtuigende standaarduitdrukking was: ‘Doe ff normaal jongens’.
Om daarna de klappen op te vangen en als kop van jut met minimaal één blauw oog van een koude kermis thuis te komen.

Missie

Hij bleef in zijn vredesmissie steken in de drieluik veni-vidi-vici, waarvan hij wel eens had gehoord in de geschiedenislessen over Julius Caesar. Hij kwam en hij zag ook wel (heel even), maar kwam nooit toe aan de laatste stap omdat zijn ogen toen al dicht waren getimmerd.

Bram stond altijd op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Het resultaat was een dikke kaak, gescheurde wenkbrauw en een blauw oog. Hij klokte na gedane arbeid de biertjes gretig weg, in grote mate aangeboden als troost voor het gedolven onderspit. Het deed de wrange smaak van bloed vergeten. Maar had tot gevolg dat hij een paar dagen niet meer uit zijn ogen kon kijken.

Motoriek

Hij zou met zijn onhandigheid een klassieke rol kunnen spelen in Fawlty Towers. Hij beschikte over een gestoorde motoriek en had een paar bijzondere afwijkingen die elkaar versterkten.
Bram gebruikte spreekwoorden en gezegden op een manier die niet helemaal klopten, zodat het iets grappigs kreeg. Het deerde hem niet, hij kon er zelf om lachen zonder dat hij wist wat er precies misging. Hij kon de plek niet op de zere vinger leggen want die zat al in de pap.

Hij was nooit de oorzaak van de ellende, maar stond er wel altijd bij. Kreeg de kous op zijn kop en wist niet wat hij verkeerd deed. Hij bevond zich, volgens hem, altijd per ongeluk in het holst van de leeuw.

Roem

Bram kan het woord influencer niet eens spellen, maar hij is het blijkbaar wel. Hij komt op TV, dus zijn mening doet ertoe. Met zijn bulderende lach heeft hij de drietrapsraket van onze vriend Julius Caesar intussen met succes gelanceerd.
En dat op zijn geheel eigen wijze, want als het bij Bram niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.

Eén ding heeft Bram ons wel geleerd en daarom is nationale roem zijn deel…
De grootste roem in het leven ligt niet in nooit vallen, maar in telkens weer opstaan.