Corona van een knolselderij
Hoeveel maatregelen de regering ook neemt, als wij niet zelf ons gedrag veranderen gaan we deze situatie waar we nu in zitten nooit achter ons laten.
Ik ben geen medicus of politicus, maar ik weet wel uit eigen ervaring hoe besmettelijk dit virus is en wat het met je doet. Ik werk bij een groot concern en afspraak is en blijft zoveel mogelijk thuiswerken. Dat is nu al 6 á 7 maanden. Ik beperk mijn sociale contacten (ik ben niet zo sociaal) en houd rekening met voldoende afstand, geef geen hand en heb zelfs mijn oude moedertje al maanden niet geknuffeld… en toch lig ik nu ziek op bed met het coronavirus. Door mij moet ook het hele gezin in quarantaine en mogen we niemand zien of thuis ontvangen.
Ja, ook al kan ik er niets aan doen, ik voel mij schuldig. Hoe heb ik het virus gekregen? Ben ik nu patiënt zero van de familie? Ik ben toch juist zo goed a-sociaal geweest? Man en pubers zijn degene die er elke dag op uit gaan en potentiële virusdragers tegenkomen. Waarom ben ik dan juist als de afstand-houdende-thuiswerkende-huismuts besmet geraakt? Waarom heb ik als eerste, thuis en van de op een hand te tellen familie en vrienden die wij recent hebben gezien, het coronavirus op gelopen? De familie en vrienden vinden mij nu een soort van eng, want ‘oh jee, zij heeft Het virus en is besmettelijk’! Er wordt ineens ook opvallend goed afstand gehouden en zijn we met zijn allen aan het opletten of we zelf niet een snotneus of kriebelhoestje krijgen. Hé lieve familie en vrienden, die 1,5 meter geldt niet voor de whatsapps en je kunt geen corona krijgen door even te vragen hoe het met mij gaat, in plaats van alleen maar vertellen dat jij nergens last van hebt.
IQ van een knolselderij
Maar goed, terug bij het begin… ik lig thuis ziek te zijn en luister naar allerlei debatten en tv-programma’s met verschillende experts en politici, maar ook naar een kudde self-made-experts met een IQ van een knolselderij, die zichzelf vooral deskundig hebben gemaakt op het gebied van ‘elk woord dat we in de maatregelen te horen krijgen te bekritiseren’. Als ik als communicatie-adviseur van MP Rutte zijn speech zou mogen schrijven, zou ik graag het volgende zeggen: „Beste knollekoppen, het is 2020 en dit is een rampjaar, we gaan het niet winnen van het virus, het virus is er en gaat niet weg, het virus is afgelopen zomer niet op vakantie gegaan met een one-way ticket.”
Drab uit de automaat
Ja, wij hebben met zijn allen ons flink mogen uitleven op vakantie, in de kroeg, ja zelfs bij het voetbal en de familiefeestjes in de tuin van tante pollewop. We gaan ook weer in grote getale naar het werk, omdat we die geweldige collega toch liever ‘face to face’ zien en de drab uit die koffieautomaat hebben gemist. Om de pijn te verzachten, krijgt nu heel ambtelijk Nederland ook nog een leuke vergoeding zodat we de koffiecups en de gehamsterde rollen toiletpapier die we thuis sneller op maken, kunnen terug hamsteren tegen een kleine vergoeding. Vergeet ook de baas niet, want hij gaat ook al vier dagen per week op kantoor en als hij dat goede voorbeeld geeft, moeten wij ook met zijn allen onze ongemaskerde smoelen laten zien. Stel je voor dat je elkaar alleen maar hoort of op een schermpje ziet, neuh, dat is niet voldoende om betrokken te zijn en te laten zien hoe druk we het hebben met papiertjes schuiven. Thuis Netflix en YouTube uitkijken telt niet mee als doen hoe druk we het hebben, omdat niemand dat op camera kan zien. Dus tegen de ‘adviezen’ in gaan we weer als schaapjes naar onze kantoortjes en gaan we daar klagen dat het zo druk was op de weg en in het OV!
Klagen zit in onze DNA
Goh, raar dat het virus in een second-wave zit toch? Nog vreemder dat het kabinet extra aangescherpte maatregelen moet nemen, hoewel als je het mij vraagt we nog erg mild zijn in Nederland. Laten we vooral met zijn allen klagen waarom iets alleen maar wordt geadviseerd en niet verplicht wordt en oh jee, dat we niet in het stadion met duizenden tegelijk kunnen staan te schreeuwen. Heeft iemand nog ergens een stukje gezond verstand laten liggen of hebben we daar 1,5 meter afstand van genomen? Denk alsjeblieft zelf ook na en wees iets intelligenter dan die knolselderij.
YouTube is uitgekeken
Ik ben verhuisd van bed naar bank en er is niets meer op Netflix, YouTube, Apple tv enz, om de verveling tegen te gaan. Ik zet weer een praatprogramma aan en hoor vanuit een half-slaap een of andere onbekende cabaretier vertellen dat de theaters zo veilig zijn en dat hij niet snapt waarom zij daar niet voor vollere zalen mogen spelen. Hetzelfde hoor ik, op een andere zender, een voetbalbaas, de circusmanager en ook een strandtenthouder zeggen. Zeg stelletje knolselderies, het zal wel dat het zo veilig is bij jullie, maar hoe komen al die schaapjes, in die zaal, stadium, tent of wat dan ook? Ze moeten daar toch ook heen en in de rij staan voor de kaartjes of het drankje? Misschien moeten die schaapjes af een toe ook een plasje doen?
Schuld door virus
Ik zit nu dus met het virus, ja het valt mee. Ik hoefde niet naar het ziekenhuis en zeker niet een bed te bezetten op de IC, ik voel mij wel ellendig en futloos en ik heb overal pijn… al dagen lang. Maar het gaat goed, zeg ik tegen iedereen die wel de moeite neemt om het te vragen. Ik ben door het virus niet ineens onaanspreekbaar of iemand die moet worden bestempeld als virushebber, maar zo voelt het wel helaas… en dat maakt mij weer bedroefd en voel ik mij schuldig.
Wat ik wel doe is nog steeds mijn gezond verstand blijven gebruiken en rekening houden met anderen. Ook al kan ik thuis uitzieken, ik zou het niet op mijn geweten willen hebben dat ik door mijn stupiditeit of drang naar het ‘gezellige’ iemand zou besmetten, die het virus niet thuis kan overwinnen. Ik luister stil verder naar de nutteloze discussies over de maatregelen die er worden genomen om het virus terug te dringen tot er of een medicijn of een vaccin is, waar diezelfde knolselderijen weer andere samenzweringen over gaan bedenken. Het land, nee de hele wereld zit in een crisis. Uiteraard moeten er dan maatregelen komen om ons daar weer zo goed en kwaad uit te krijgen.
We kunnen allerlei strenge maatregelen invoeren en alles beperken. Hoe zit het met ons eigen gedrag? Als wij ons gedrag niet veranderen heeft het geen zin of iets verplicht of slechts een advies is. Begin daarom eerst met te veranderen van een knolselderij naar een aardbei of iets anders zoets. Praten we daarna weer zoet verder.
Stay safe!
Aygun