Geachte leden van de Eerste Kamer

Geachte leden van de Eerste Kamer,

Deze dag zal wellicht de geschiedenisboeken ingaan als de dag waarop wij vrijwillig onze vrijheid opgaven en er een proces in gang werd gezet wat niet meer te stoppen was.

De aanleiding was een virus dat de wereld overviel. Wat extreem dodelijk leek in het begin maar inmiddels qua fatality rates niet significant veel hoger blijkt dan andere griepvirussen.

We namen zware maatregelen die de mensen in het hoofd, hart en portemonnee troffen. Corona was alomtegenwoordig en in de media werd angst gepredikt met verontrustende dagelijkse updates en statistieken. En met angstretoriek als: “Dit is geen tweede golf maar een tsunami”.

De polarisatie in de samenleving nam toe en er kwam een duidelijke scheiding tussen voor en tegenstanders. Mensen toonden geen enkel begrip meer voor elkaars mening, zelfs als die gebaseerd werd op feiten. Tegenstanders van het beleid werden gecensureerd en als ‘complotgekkie’ weggezet. Het straatbeeld van social distancing en mondkapjes dreef ons, zowel letterlijk als figuurlijk, nog verder uit elkaar.

De stemming van vandaag zal bepalen hoe de toekomst er verder uit zal gaan zien. Is dat een toekomst waarin we koste wat het kost een virus proberen “plat te slaan met een hamer van maatregelen”? Waarin we de financiële positie van elke Nederlander en onze economie in zijn geheel ernstige schade toebrengen en tegelijk onze staatsschuld laten oplopen tot epische proporties? En we onze jeugd daardoor opzadelen met decennialang afbetalen van corona schulden in de vorm van bezuinigingen en verzwaarde lasten?

Het wordt tijd te erkennen dat corona verschrikkelijk is, maar niet het killervirus wat we dachten. En dat het net als andere griepvirussen elk jaar in het juiste seizoen zal terugkeren. Een virus laat zich nooit helemaal controleren als het wijdverspreid is. Het kan enigszins beheerst worden, maar als de landsgrenzen open gaan zal het weer opduiken. En het vaccin zal slechts gedeeltelijk bescherming bieden.

Luister naar uw hart. Is de manier waarop we het virus nu bestrijden niet schadelijker dan de kwaal? Zijn er geen alternatieven die minder schadelijk zijn voor ons menszijn, onze economie en onze vrije samenleving? Waarom wordt het debat niet geopend en wordt er ook geluisterd naar gefundeerde kritiek op de huidige aanpak?

De macht om deze ingrijpende beslissingen te nemen kan vandaag uit democratische handen worden weggegeven. De spoedwet kan er voor zorgen dat uw kinderen en kleinkinderen opgroeien in een nabije toekomst uitsluitend geregeerd door de angst voor een virus. Waarin de ander altijd een potentieel gevaar is voor je gezondheid in plaats van een medemens. Een wereld waarin de kern van het menszijn en ons gevoel voor collectief worden aangetast. En een wereld waarin vrijheden en natuurlijke menselijke gedragingen kunnen worden verboden en bestraft.

Bestudeer de feiten die inmiddels bekend zijn over het virus. Zijn de maatregelen met het oog op de verregaande gevolgen dan nog echt gerechtvaardigd? En zijn er geen andere oplossingen mogelijk die even effectief werken?

Laat uw vrije hart spreken.

Ik wens u allen veel wijsheid toe.

Met warme groet,
Robert Kersbergen