Niet voor lief
‘Een lichtsprankel komt in slow motion op je af. Steeds dichterbij. Je kan het zien, je kan het ruiken, je kan het proeven. Het is er bijna. Het is lichter dan licht en intenser dan ooit tevoren. Je ademhaling versnelt. Steeds heviger. Een knal. Een explosie. Je zweeft. Wanend in een andere dementie. Suprême, een moment van euforie en genot. Het lijkt een eindeloos moment, maar in werkelijkheid zijn het een paar prille seconden. Kort, maar krachtig. Je zucht. Pats, boem, je bent weer terug in de levende realiteit’. – Het orgamse
Schrik niet van mijn uitgebreide definitie. Nergens voor nodig. Het is iets heel natuurlijks en iedereen ervaart deze fenomenale waarneming (hoop ik). Het is een geschenk uit de hemel – Thank God voor dit gegeven. Helaas wordt het vrouwelijke hoogtepunt nogal ondergewaardeerd en daar wil ik graag iets over zeggen.
Geheime gids
Soms krijg ik het vermoeden dat er voor mannen een soort onderlinge, geheime gids bestaat die is geschreven door een waardeloze minnaar die niet begrijpt hoe je een vrouw bemind. Dat alle mannen deze gids lezen en denken dat dat de waarheid en niets anders dan de waarheid is over het vrouwelijk orgasme. Daadwerkelijk is het pure waanzin.
Maar lieve mensen; hoe kunnen we het de mannen kwalijk nemen als wij vrouwen ons niet uitspreken? Wij vrouwen houden onze mond. Dat doen we sowieso al te veel. Maar goed. Ik zal niet uitweiden. Wij vrouwen nemen veel in het leven voor lief, maar waarom neem je van alles wat voor lief kunt nemen, het gemis van je hoogtepunt voor lief? Waarom neem je het voor lief dat een vrijpartij voorbij is wanneer de man een peloton aan slijmerige soldaten uitzaait?
Ongemakkelijk
Vrouwen hebben de tijd nodig. Het is aftasten. Wennen. Langzaam komt het gevoel en dan denk je: ik ben er, bijna. Ik kom, bijna. En dan komt híj. Daar lig je dan. Naast zijn grandioze ontlading nog steeds botergeil te wezen. Jij bent nog niet klaar, nog lang niet. Je bent voor jou gevoel pas begonnen. Maar, dat zeg je niet. Dat voelt ongemakkelijk. Dus geloven de mannen in een illusie en gunnen vrouwen tijd niet de tijd.
‘Vrouwen zijn er om lief te hebben en niet om begrepen te worden’, schreef de Ierse poëet Oscar Wilde. Nee, Oscar. Niet in deze context. Niet in deze tijd. Wij noemen onze maatschappij een enclave van feminisme, maar wat is vrouwenemancipatie zonder empathie voor het vrouwelijk orgasme? Verbrand die onnozele gids. Begrijp elkaar en begrijp waarom je het wil begrijpen. Aanrakingen op intieme plekjes. Tintelingen stromend door het lijf. Voel hoe het voelt. Om ons vrouwen te gunnen wat wij onszelf niet altijd gunnen. Om ons lief te hebben zoals wij vrouwen de liefde liefhebben – met je heerlijke, fijne mannenlichaam dat ons gunt om tijd de tijd te gunnen.’