De net-nietgeneratie en het solidariteitsbeginsel

De net-nietgeneratie heeft naast de VUT-pot gepiest en de AOW-leeftijd is omhooggegaan. Oorzaak: geld. Wat anders? De vergrijzing heeft toegeslagen als een pandemie, zo werd het voorgesteld althans.

Rekenen kunnen bewindslieden uitsluitend als het om eigenbelang gaat. Regeringen hebben als moderne roofridders de pensioenfondsen leeggeroofd. Maar van dode ministers niets dan goed. ‘We worden met z’n allen ouder,’ is een goed excuus om hun betalingsverplichting uit te stellen aan ouderen die van ‘dor hout’ zijn, wellicht uitgroeien tot ‘kreupelhout’. Want o wee als je wat gaat mankeren en in de WIA terechtkomt. Eén geluk: tijdens de bankencrisis van 2008 hebben velen al hun huis moeten verkopen, om een nog duurder huurhuis te betrekken, als er nog eentje door de woning schaarste te vinden was althans.

En vergeet de jaren voorafgaand aan de crisis niet: privatisering van bedrijven en globalisering. Werknemers die in hun handen mogen knijpen als ze na al twee of drie keer solliciteren naar hun eigen (gedegradeerde) functie, met hun broodtrommeltje in hun laptoptas iedere dag achter hun loonzakje aan mogen reizen. Met een leaseauto of met de trein. Beide groepen hebben vertraging door files of blaadjes op de rails.

De crisis kwam net op tijd voor bedrijven om de oudere en duurdere werknemer eruit te bonjouren, met een afkoopsom die steeds lager werd. Dat liet het bedrijf graag over aan een interim-change manager: een kostenpost op vier leasewielen.

De ex-werknemer moet het toch vooral als een uitdaging, challenge zien. Op een kansloze, discriminerende arbeidsmarkt.

Maar waar komen al die miljarden opeens vandaan, die tijdens de crisis van nu dagelijks over de toonbank vliegen als steunpakketbroodjes? Is dat dankzij of ondanks de net-nietgeneratie? Of hebben de Grieken ons eindelijk terugbetaald?

Misschien zijn de drukpersen bij Joh. Enschedé weer in gebruik genomen. De volgende net-nietgeneratie, die tot haar tachtigste moet doorwerken, draait wel op voor de inflatie. Vind je het gek dat jongeren niet graag voor de ouderen betalen, zeker omdat examenfeesten door hun neus zijn geboord. Of zien zij dat verkeerd? Ik betaal als oudere jongere zonder kinderen in ieder geval graag mee aan hun kinderbijslag in spe. Maar dan moet ik als dor hout natuurlijk wel de crisis kunnen overleven om aan dit ouderwetse solidariteitsbeginsel vast te houden. Dat is toch wat anders dan ‘samen’ het glas heffen en applaudisseren voor hulpverleners om daarna politieagenten met stenen of vuurwerk te bekogelen, geïnspireerd door drillrapteksten.